Dzwonek wielokwiatowy, Mniszek wielokwiatowy, Szewczyk
Verbascum phlomoides

🌿 Morfologia
🌞 Warunki uprawy
🌍 Pochodzenie i rodzina
🌾 Zastosowania
Uwaga: Pomimo staranności w przygotowaniu tej karty, przed jakimkolwiek użyciem lub spożyciem rośliny należy skonsultować różne źródła. W razie wątpliwości skonsultuj się z wykwalifikowanym specjalistą
Zastosowania w permakulturze
Dzwonek wielokwiatowy jest cenną rośliną w permakulturze ze względu na swoje właściwości lecznicze i miododajne. Liście można wykorzystać do przygotowywania naparów o działaniu wykrztuśnym i przeciwzapalnym. Kwiaty przyciągają pszczoły i inne owady zapylające. Roślina ta dobrze sprawdza się jako roślina okrywowa, stabilizująca glebę na skarpach i zboczach. Można ją również wykorzystać jako nawóz zielony, wzbogacając glebę w składniki odżywcze. Olej z dzwonka wielokwiatowego tradycyjnie stosowany był w leczeniu chorób uszu.
Opis Permapeople
Verbascum phlomoides, zwany dzięgielcem pomarańczowym lub dzięgielcem wełnianym, jest gatunkiem dzięgielca rodzimym dla Europy. Jest to roślina dwuletnia o dużych, wełnistych liściach i wysokich, kłosowych kwiatostanach żółtych kwiatów.
Opis botaniczny
Dzwonek wielokwiatowy (Verbascum phlomoides) to bylina z rodziny dzwonkowatych (Scrophulariaceae). Występuje w Europie, Azji Zachodniej i Północnej Afryce. Osiąga wysokość od 50 do 150 cm. Charakteryzuje się wysoką łodygą pokrytą szarymi, wełniastymi włoskami. Liście są lancetowate, spiczaste, również pokryte włoskami. Kwiaty są żółte, zebrane w gęste kwiatostany na szczycie łodygi. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Preferuje stanowiska słoneczne i gleby suche, piaszczyste lub żwirowe. Jest odporny na suszę i zanieczyszczenie powietrza.
Uprawa współrzędna
Dzwonek wielokwiatowy dobrze rośnie w towarzystwie roślin motylkowatych, takich jak groch i fasola, które wzbogacają glebę w azot. Dobrze komponuje się również z lawendą i rozmarynem, tworząc aromatyczne i odporne na szkodniki kompozycje. Należy unikać sadzenia w pobliżu roślin wymagających żyznej i wilgotnej gleby, ponieważ dzwonek wielokwiatowy preferuje warunki suche i ubogie.
Metody rozmnażania
Dzwonek wielokwiatowy można rozmnażać przez nasiona lub przez podział kęp korzeniowych. Siew nasion przeprowadza się wiosną lub jesienią bezpośrednio do gruntu. Nasiona wymagają stratyfikacji, czyli okresu chłodzenia. Podział kęp korzeniowych wykonuje się wiosną lub jesienią. Roślina łatwo się rozsiewa za pomocą nasion, tworząc nowe stanowiska. Ważne jest, aby zapewnić odpowiednią wilgotność gleby podczas kiełkowania nasion.
Historia i tradycje
Dzwonek wielokwiatowy był znany i wykorzystywany od dawna w medycynie ludowej. W średniowieczu stosowano go w leczeniu chorób płuc, kaszlu i przeziębienia. Uważano, że posiada właściwości przeciwzapalne i wykrztuśne. W niektórych regionach Europy liście dzwonka wielokwiatowego wykorzystywano do oklejania szyb okiennych, aby chronić przed owadami. W folklorze roślina ta była kojarzona z ochroną przed złymi duchami.
Kalendarz użycia
Kwitnienie: czerwiec - sierpień. Zbiór liści: maj - czerwiec (przed kwitnieniem). Zbiór nasion: sierpień - wrzesień. Sadzenie/siew: wiosna lub jesień. Cięcie: po przekwitnięciu można usunąć przekwitłe kwiatostany, aby pobudzić roślinę do ponownego kwitnienia.