
🌿 Morfologia
🌞 Warunki uprawy
🌍 Pochodzenie i rodzina
🌾 Zastosowania
Uwaga: Pomimo staranności w przygotowaniu tej karty, przed jakimkolwiek użyciem lub spożyciem rośliny należy skonsultować różne źródła. W razie wątpliwości skonsultuj się z wykwalifikowanym specjalistą
Zastosowania w permakulturze
Czarnuszka wąskolistna jest cenną rośliną w permakulturze ze względu na swoje właściwości odstraszające nicienie w glebie. Sadzona jako roślina okrywowa lub w towarzystwie roślin warzywnych i owocowych, pomaga w naturalnej ochronie przed szkodnikami. Kwiaty mogą być używane do barwienia tkanin i jako naturalny barwnik w kuchni. Posiada również właściwości lecznicze, choć rzadziej wykorzystywane niż u innych nagietków. Może być stosowana jako pułapka dla szkodników, odciągając je od uprawianych roślin.
Opis Permapeople
Nagietek lukrecjowy to bylina o silnym zapachu i smaku lukrecji.
Opis botaniczny
Tagetes micrantha, znana jako czarnuszka wąskolistna, to roślina jednoroczna z rodziny astrowatych (Asteraceae). Pochodzi z Meksyku i Gwatemali. Charakteryzuje się drobnymi, pierzastymi liśćmi i obfitym kwitnieniem. Kwiaty są małe, pomarańczowe lub żółte, zebrane w koszyczki. Roślina osiąga wysokość od 20 do 60 cm. Jest bardzo odporna na suszę i łatwa w uprawie. Wyróżnia się intensywnym, charakterystycznym zapachem.
Uprawa współrzędna
Czarnuszka wąskolistna dobrze rośnie w towarzystwie pomidorów, papryki, bakłażanów, ogórków i kapustnych. Odstrasza nicienie i inne szkodniki, chroniąc te rośliny. Nie należy sadzić jej w pobliżu seleru i pietruszki, ponieważ może hamować ich wzrost. Dobrze współgra z ziołami, takimi jak bazylia i oregano.
Metody rozmnażania
Czarnuszka wąskolistna rozmnaża się najłatwiej z nasion. Nasiona wysiewamy wczesną wiosną, bezpośrednio do gruntu lub na rozsadę. Rozsada powinna być przesadzana po ostatnich przymrozkach. Roślina łatwo się wysiewa sama, jeśli pozostawi się kwiatostany do dojrzenia nasion. Nie wymaga specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych.
Historia i tradycje
Czarnuszka wąskolistna była tradycyjnie używana przez ludy meksykańskie i gwatemalskie w celach leczniczych, głównie do leczenia ran i infekcji skórnych. W Europie zyskała popularność w XIX wieku jako roślina ozdobna, a później doceniono jej właściwości w uprawie roślin. W tradycyjnej medycynie ludowej wykorzystywano ją również jako środek przeciwpasożytniczy.
Kalendarz użycia
Kwitnienie przypada na okres od czerwca do października. Nasiona zbiera się pod koniec lata lub jesienią. Sadzenie nasion na rozsadę: marzec-kwiecień. Wysiew bezpośrednio do gruntu: maj-czerwiec. Roślina jest mrozoodporna i obumiera po zakończeniu sezonu wegetacyjnego. Można ją uprawiać jako roślinę okrywającą przez cały sezon.