Shorea macrophylla nie posiada powszechnie używanych nazw potocznych w języku polskim. W literaturze fachowej spotykana jest pod nazwą naukowa lub jako drzewo Meranti.
Shorea macrophylla
🌿 Morfologia
🌞 Warunki uprawy
🌍 Pochodzenie i rodzina
🌾 Zastosowania
Uwaga: Pomimo staranności w przygotowaniu tej karty, przed jakimkolwiek użyciem lub spożyciem rośliny należy skonsultować różne źródła. W razie wątpliwości skonsultuj się z wykwalifikowanym specjalistą
Zastosowania w permakulturze
Shorea macrophylla, ze względu na swoje ogromne rozmiary i tropikalne pochodzenie, nie jest typowym elementem permakultury w klimacie umiarkowanym. Jednakże, w regionach tropikalnych, może być wykorzystywana jako drzewo dające drewno wysokiej jakości, stanowiące podstawę budownictwa i produkcji mebli. Jej liście mogą być używane jako ściółka, a korzenie pomagają w stabilizacji gleby. W permakulturze tropikalnej, może być elementem systemów leśnych, dostarczając cień i tworząc mikroklimat sprzyjający innym roślinom. Nasiona, choć nie są powszechnie spożywane, mogą stanowić pokarm dla dzikiej fauny.
Opis Permapeople
Czerwony Meranti – nazwa odnosząca się do grupy gatunków drzew z rodzaju Shorea (rodzina Dipterocarpaceae), występujących w Azji Południowo-Wschodniej. Charakteryzują się wysokim wzrostem (do 60 m i więcej), prostym pniem i rozłożystą koroną. Kora jest zazwyczaj szara lub czerwonawa, często łuszcząca się. Liście są skórzaste, eliptyczne lub lancetowate, o długości 10-25 cm, z wyraźnym wierzchołkiem i zaostrzoną podstawą. Kwiatostany są wiechowate, zawierające liczne, małe, białe lub żółtawe kwiaty. Owoce to jednonasienne torebki z dwuskrzydłowym nasionem, ułatwiającym rozsiewanie przez wiatr. Drewno Meranti jest cenione za swoją trwałość, odporność na gnicie i łatwość obróbki; wykorzystywane jest w budownictwie, meblarstwie i produkcji oklein. Różne gatunki Meranti różnią się odcieniem czerwieni drewna, stąd nazwa „Light Red Meranti” odnosi się do odmian o jaśniejszej barwie. Gatunek ten wymaga ciepłego, wilgotnego klimatu i dobrze przepuszczalnej gleby. W uprawie ornamentalnej rzadko spotykany poza regionami naturalnego występowania.
Opis botaniczny
Shorea macrophylla to wysokie drzewo z rodziny Dipterocarpaceae, występujące w lasach deszczowych Azji Południowo-Wschodniej, głównie w Indonezji, Malezji i na Filipinach. Może osiągać wysokość do 60 metrów, a średnica pnia do 2 metrów. Kora jest szara, gruba i spękana. Liście są skórzaste, eliptyczne, o długości 10-25 cm i szerokości 5-10 cm. Kwiaty są małe, białe lub żółtawe, zebrane w grona. Owoce to jednonasienne torebki zawierające skrzydlate nasiona, które są rozprzestrzeniane przez wiatr. Drewno Shorea macrophylla jest czerwone, trwałe i odporne na gnicie, dlatego jest cenione w budownictwie i przemyśle meblowym.
Uprawa współrzędna
Ze względu na swoje duże rozmiary i specyficzne wymagania, Shorea macrophylla nie ma wyraźnie zdefiniowanych roślin towarzyszących w kontekście permakultury. W naturalnym środowisku rośnie w mieszanych lasach deszczowych, gdzie współwystępuje z wieloma gatunkami drzew, krzewów i roślin zielnych. Warto unikać sadzenia jej w pobliżu roślin wymagających dużej ilości światła, ponieważ Shorea macrophylla tworzy gęsty cień. Dobrze rośnie w towarzystwie roślin azotowych, które poprawiają żyzność gleby.
Metody rozmnażania
Shorea macrophylla rozmnażana jest głównie z nasion. Nasiona wymagają świeżości i powinny być wysiewane natychmiast po zebraniu. Kiełkowanie jest zazwyczaj wysokie, ale wymaga wilgotnego i ciepłego podłoża. Rozmnażanie wegetatywne, takie jak ukorzenianie sadzonek, jest trudne i rzadko stosowane. Ze względu na rozmiary drzewa, rozmnażanie generatywne jest bardziej praktyczne.
Historia i tradycje
Shorea macrophylla od wieków jest wykorzystywana przez lokalne społeczności w Azji Południowo-Wschodniej. Drewno było podstawowym materiałem budowlanym do domów, świątyń i łodzi. Kora i żywica były używane w medycynie tradycyjnej do leczenia ran, infekcji i dolegliwości skórnych. Drzewo to ma również znaczenie kulturowe i duchowe dla niektórych grup etnicznych, często uważane za święte lub posiadające specjalne moce.
Kalendarz użycia
Shorea macrophylla kwitnie zazwyczaj w okresie od lutego do kwietnia. Owoce dojrzewają od maja do lipca. Zbiór drewna może odbywać się przez cały rok, ale najlepiej jest go pozyskiwać w porze suchej, gdy jest mniej wilgotny. Sadzenie nasion powinno odbywać się w porze deszczowej, aby zapewnić odpowiednią wilgotność.