🌿 Morfologia
🌞 Warunki uprawy
🌍 Pochodzenie i rodzina
🌾 Zastosowania
Uwaga: Pomimo staranności w przygotowaniu tej karty, przed jakimkolwiek użyciem lub spożyciem rośliny należy skonsultować różne źródła. W razie wątpliwości skonsultuj się z wykwalifikowanym specjalistą
Zastosowania w permakulturze
Skaewola kolczasta jest cenną rośliną okrywową w permakulturze, szczególnie w suchych i słonecznych miejscach. Jej gęsty wzrost zapobiega erozji gleby i ogranicza rozwój chwastów. Liście i pędy mogą być wykorzystywane jako pasza dla zwierząt, choć w umiarkowanych ilościach ze względu na zawartość alkaloidów. Roślina przyciąga zapylacze, w tym pszczoły i motyle. W niektórych kulturach tradycyjnie wykorzystywano ją w celach leczniczych, choć wymaga to dalszych badań.
Opis Permapeople
Scaevola spinescens, znana również jako krzew agrestowy lub krzew wachlarzowy, jest rośliną kwitnącą pochodzącą z Australii. Jest to niewielki krzew osiągający wysokość 30-60 cm, o rozłożystym pokroju. Liście są ciemnozielone i lancetowate, a kwiaty drobne, w kształcie wachlarza, zazwyczaj w kolorze niebieskim lub fioletowym.
Scaevola spinescens preferuje glebę dobrze przepuszczalną i pełne słońce, a także dobrze znosi suszę. Aby skutecznie ją uprawiać, roślinę należy regularnie podlewać i sporadycznie nawozić zrównoważonym nawozem. Nie jest mrozoodporna i powinna być przeniesiona do pomieszczeń lub zabezpieczona w okresie zimowym.
Kwiaty Scaevola spinescens są jadalne i mogą być wykorzystywane w sałatkach lub jako dekoracja. Po zbiorze można je przechowywać w lodówce przez kilka dni.
Oprócz wartości ozdobnej, Scaevola spinescens może być również wykorzystywana jako roślina okrywowa lub w pojemnikach. Przyciąga zapylacze, takie jak pszczoły i motyle, oraz stanowi pokarm dla ptaków i innych zwierząt.
Opis botaniczny
Scaevola spinescens to wieloletnia roślina zielna z rodziny dobromięsowatych (Goodeniaceae). Pochodzi z Australii. Charakteryzuje się płożącym pokrojem i kolczastymi, lancetowatymi liśćmi. Kwiaty są drobne, fioletowe lub białe, zebrane w pachy liści. Roślina wytwarza małe, kuliste owoce. Jest odporna na suszę i dobrze rośnie na glebach piaszczystych i kamienistych. Może osiągać do 30 cm wysokości i rozpościerać się na szerokość do 1 metra.
Uprawa współrzędna
Skaewola kolczasta dobrze rośnie w towarzystwie roślin sucholubnych, takich jak rozmaryn, lawenda, szałwia i tymianek. Dobrze współgra również z innymi roślinami okrywowymi, takimi jak dąbrówka rozłogowa. Należy unikać sadzenia jej w pobliżu roślin wymagających dużo wilgoci, ponieważ Skaewola kolczasta preferuje suche warunki. Nie ma znanych negatywnych interakcji z innymi roślinami.
Metody rozmnażania
Skaewolę kolczastą można rozmnażać na kilka sposobów. Najłatwiej rozmnaża się ją przez sadzonki pędowe pobierane wiosną lub latem. Sadzonki ukorzeniają się stosunkowo łatwo w wilgotnym podłożu. Można również rozmnażać ją przez nasiona, ale kiełkowanie jest nierówne i wymaga stratyfikacji (przechłodzenia nasion). Podział kęp również jest możliwy, ale mniej efektywny.
Historia i tradycje
Aborigenci australijscy tradycyjnie wykorzystywali Skaewolę kolczastą w medycynie ludowej. Liście i korzenie stosowano do leczenia ran, oparzeń i ukąszeń owadów. Roślina była również używana w ceremoniach religijnych. W Europie i Ameryce Północnej Skaewola kolczasta jest uprawiana głównie jako roślina ozdobna i okrywowa, a jej potencjał leczniczy jest wciąż badany.
Kalendarz użycia
Kwitnienie: od wiosny do jesieni (kwiecień - październik). Okres wegetacji: od wiosny do jesieni. Sadzenie/przesadzanie: wiosna lub wczesna jesień. Zbiór liści (do paszy lub celów leczniczych): przez cały sezon wegetacyjny, ale z umiarem. Przycinanie: w razie potrzeby, aby utrzymać pożądany kształt i rozmiar rośliny.