🌿 plant.details.morphology
🌞 plant.details.growingConditions
🌍 plant.details.origin
🌾 plant.details.uses
plant.details.warning
plant.details.permaculture_uses
Wierzba płożąca jest niezwykle wszechstronna w permakulturze. Jej elastyczne pędy wykorzystuje się do wikliniarstwa, tworzenia żywopłotów, a także do stabilizacji skarp i brzegów. Liście i kora zawierają salicinę, substancję o działaniu przeciwbólowym i przeciwzapalnym, choć w mniejszym stopniu niż w wierzbie biała. Pędy można wykorzystać jako ściółkę, a drewno jako biomasę do ogrzewania. Jest to również roślina miododajna, przyciągająca pszczoły i inne owady zapylające. Ze względu na szybki wzrost, wierzba płożąca doskonale nadaje się do tworzenia osłon przeciwwiatrowych i zacieniania innych roślin.
plant.details.descriptionPFAF
Wierzba płożąca (Salix repens) jest krzewem karłowatym z rodziny wierzbowatych (Salicaceae), osiągającym do około 1 metra wysokości. Występuje naturalnie w regionach przybrzeżnych północnej Europy i Azji.
plant.details.botanical_description
Wierzba płożąca (Salix repens) to gatunek rośliny z rodziny wierzbowatych (Salicaceae). Jest to krzew lub niewielkie drzewo, zazwyczaj osiągające wysokość do 3 metrów, choć często rośnie płożąco, tworząc gęste kępy. Charakteryzuje się długimi, wiotkimi pędami, które łatwo się ukorzeniają, tworząc nowe odrosty. Liście są lancetowate, o długości 5-10 cm i szerokości 1-2 cm, z wyraźnymi żyłkami. Kora jest szarobrązowa, gładka u młodych pędów i spękana u starszych. Kwitnie wiosną, wytwarzając kotki z drobnymi kwiatami. Jest to roślina dwupienna, co oznacza, że istnieją oddzielne rośliny męskie i żeńskie.
plant.details.companion_planting
Wierzba płożąca dobrze rośnie w towarzystwie roślin lubiących wilgotne gleby, takich jak paprocie, irysy, czy turzyce. Dobrze współgra z roślinami owocowymi, zapewniając im osłonę przed wiatrem. Należy unikać sadzenia w pobliżu roślin wymagających suchego podłoża, takich jak lawenda czy rozmaryn. Wierzba płożąca może konkurować z innymi roślinami o wodę i składniki odżywcze, dlatego należy zapewnić jej odpowiednią przestrzeń.
plant.details.propagation_methods
Wierzba płożąca rozmnaża się niezwykle łatwo. Najpopularniejszą metodą jest ukorzenianie wierzb z pędów (sadzonek). Pędy o długości 15-30 cm, pobrane z rośliny wczesną wiosną lub późną jesienią, umieszcza się w wilgotnym piasku lub bezpośrednio w ziemi. Ukorzenianie następuje bardzo szybko, często w ciągu kilku tygodni. Można również rozmnażać wierzbę płożącą przez podział kęp korzeniowych wiosną lub jesienią. Dodatkowo, pędy wierzby płożącej same się ukorzeniają, tworząc nowe odrosty, co ułatwia jej rozprzestrzenianie się.
plant.details.history_and_traditions
Wierzby od dawna były uważane za rośliny magiczne i święte w wielu kulturach. Wierzba płożąca, ze względu na swoją elastyczność i zdolność do regeneracji, symbolizowała życie, odrodzenie i płodność. Wykorzystywano ją w obrzędach związanych z wiosną i płodnością. W medycynie ludowej kora wierzby była stosowana jako środek przeciwbólowy i przeciwgorączkowy, a pędy do leczenia ran i owrzodzeń. Wikliniarstwo z wierzby płożącej ma długą tradycję w Polsce i innych krajach Europy.
plant.details.usage_calendar
Kwitnienie: Kwiecień - Maj. Zbiór pędów do wikliniarstwa: Jesień lub zima (po opadnięciu liści). Zbiór kory: Wiosna (przed rozpoczęciem soku). Sadzenie/ukorzenianie sadzonek: Wczesna wiosna lub późna jesień. Przycinanie: Koniec zimy lub wczesna wiosna (usuwanie uszkodzonych i suchych pędów). Wykorzystanie jako ściółka: Cały rok (świeże pędy lub suche liście).