🌿 Morfologia
🌞 Warunki uprawy
🌍 Pochodzenie i rodzina
🌾 Zastosowania
Uwaga: Pomimo staranności w przygotowaniu tej karty, przed jakimkolwiek użyciem lub spożyciem rośliny należy skonsultować różne źródła. W razie wątpliwości skonsultuj się z wykwalifikowanym specjalistą
Zastosowania w permakulturze
Malina ozdobna jest przede wszystkim rośliną ozdobną, ale jej owoce, choć małe, są jadalne i mogą być wykorzystywane do produkcji dżemów, galaretek lub spożywane na surowo. Liście mogą być używane do przygotowania herbaty o właściwościach lekko ściągających. Roślina ta jest również doskonałym źródłem nektaru dla pszczół i innych zapylaczy. Ze względu na gęsty pokrój, może służyć jako naturalna bariera lub żywopłot.
Opis Permapeople
Malina różolistna (Rubus rosifolius) to gatunek rośliny kwitnącej z rodziny różowatych (Rosaceae). Pochodzi z Azji Południowo-Wschodniej i Australii.
Opis botaniczny
Rubus rosifolius to gatunek rośliny z rodziny różowatych (Rosaceae), pochodzący z Australii i Nowej Zelandii. Jest to krzew o pnących pędach, osiągający wysokość do 2-3 metrów. Pędy pokryte są drobnymi kolcami. Liście są złożone, trójdzielne, ząbkowane. Kwiaty są różowe, zebrane w luźne kwiatostany. Owoce to drobne, czerwone jagody, podobne do malin, ale o bardziej intensywnym smaku. Roślina charakteryzuje się szybkim wzrostem i łatwością rozprzestrzeniania się.
Uprawa współrzędna
Malina ozdobna dobrze rośnie w towarzystwie roślin motylkowych, takich jak groch i fasola, które wzbogacają glebę w azot. Dobrze współgra również z ziołami, takimi jak lawenda i rozmaryn, które odstraszają szkodniki. Należy unikać sadzenia w pobliżu ziemniaków i pomidorów, które są podatne na choroby, które mogą się rozprzestrzenić na malinę ozdobną.
Metody rozmnażania
Malina ozdobna rozmnaża się najłatwiej przez odrosty korzeniowe. Można również wykorzystać sadzonki pędowe, pobierane wiosną lub jesienią. Sadzonki ukorzeniają się stosunkowo łatwo w wilgotnym podłożu. Możliwe jest również rozmnażanie przez nasiona, ale jest to metoda bardziej czasochłonna i mniej efektywna. Nasiona wymagają stratyfikacji przed wysiewem.
Historia i tradycje
Rubus rosifolius był tradycyjnie wykorzystywany przez Aborygenów w Australii jako źródło pożywienia i lekarstwa. Owoce spożywano na surowo lub suszone, a liście stosowano w leczeniu dolegliwości żołądkowych. W Europie i Ameryce Północnej roślina zyskała popularność jako roślina ozdobna w XIX wieku. Obecnie jest coraz częściej uprawiana w permakulturze ze względu na jej wszechstronność i łatwość uprawy.
Kalendarz użycia
Kwiaty pojawiają się od maja do lipca. Owoce dojrzewają od lipca do września. Najlepszy czas na sadzenie to wiosna lub jesień. Przycinanie powinno być wykonywane po zakończeniu owocowania, aby usunąć stare i uszkodzone pędy. Zbiór liści do herbaty można przeprowadzać przez cały sezon wegetacyjny.