Pokrzywica węglowa, Pokrzywica sina, Pokrzywica ostrolistna
Phytolacca acinosa
🌿 Morfologia
🌞 Warunki uprawy
🌍 Pochodzenie i rodzina
🌾 Zastosowania
Uwaga: Pomimo staranności w przygotowaniu tej karty, przed jakimkolwiek użyciem lub spożyciem rośliny należy skonsultować różne źródła. W razie wątpliwości skonsultuj się z wykwalifikowanym specjalistą
Zastosowania w permakulturze
Pokrzywica sina jest rośliną wielofunkcyjną w permakulturze. Młode liście, po odpowiednim przygotowaniu (blanszowanie, gotowanie), mogą być spożywane jako warzywo, podobne do szpinaku, choć wymagają ostrożności ze względu na zawartość saponin. Korzeń, po odpowiedniej obróbce, był tradycyjnie używany jako środek przeczyszczający, jednak jego stosowanie wymaga dużej wiedzy i ostrożności. Roślina przyciąga pożyteczne owady, a jej korzenie pomagają w rozluźnianiu gleby. Można ją wykorzystać jako zielony nawóz. Należy jednak pamiętać, że wszystkie części rośliny są toksyczne w surowym stanie.
Opis Permapeople
Pokrzywica ostrolistna (Phytolacca acinosa), powszechnie znana jako pokrzywica indyjska, jest byliną zielną pochodzącą ze wschodniej Azji. Jest podobna w wyglądzie do pokrzywicy amerykańskiej (Phytolacca americana), jednak zazwyczaj mniejsza. Młode pędy bywają spożywane po starannym przygotowaniu mającym na celu usunięcie substancji toksycznych.
Opis botaniczny
Phytolacca acinosa to gatunek rośliny z rodziny pokrzywowatych (Phytolaccaceae). Jest to bylina, osiągająca wysokość od 30 do 100 cm. Charakteryzuje się wyprostowaną łodygą, lancetowatymi, ostro zakończonymi liśćmi oraz drobnymi, białymi kwiatami zebranymi w gęste grona. Owość to błyszcząca, czarna torebka zawierająca kilka nasion. Roślina występuje naturalnie w Europie, Azji i Afryce Północnej, często na siedliskach wilgotnych, takich jak brzegi rzek, rowy i łąki. Preferuje gleby bogate w składniki odżywcze i dobrze nasłonecznione stanowiska.
Uprawa współrzędna
Pokrzywica sina dobrze rośnie w towarzystwie roślin motylkowatych, takich jak fasola i groch, ponieważ poprawia dostępność azotu w glebie. Można ją sadzić w pobliżu pomidorów i papryki, ponieważ odstrasza szkodniki. Należy unikać sadzenia jej w pobliżu roślin kapustnych, ponieważ może hamować ich wzrost. Dobrze współgra z ziołami takimi jak rumianek i nagietek.
Metody rozmnażania
Pokrzywica sina rozmnaża się głównie przez nasiona. Nasiona wysiewamy wiosną bezpośrednio do gruntu lub jesienią. Można również rozmnażać ją przez podział kłączy, jednak jest to mniej efektywna metoda. Nasiona wymagają stratyfikacji (przechłodzenia) przez kilka tygodni, aby poprawić kiełkowanie. Roślina łatwo się rozsiewa, dlatego należy kontrolować jej rozrost.
Historia i tradycje
Pokrzywica sina była znana i wykorzystywana od dawna w medycynie ludowej. Korzeń rośliny był stosowany jako środek przeczyszczający, a także w leczeniu chorób skóry i reumatyzmu. W niektórych kulturach uważano ją za roślinę magiczną, chroniącą przed złymi duchami. Należy jednak podkreślić, że tradycyjne zastosowania często wiązały się z ryzykiem zatrucia, dlatego współczesna fitoterapia ostrożnie podchodzi do wykorzystania tej rośliny.
Kalendarz użycia
Kwiaty pojawiają się od czerwca do sierpnia. Owoce dojrzewają od sierpnia do października. Liście można zbierać wiosną i wczesnym latem, przed kwitnieniem. Korzeń zbiera się jesienią, po zakończeniu wzrostu nadziemnej części rośliny. Sadzenie i przesadzanie najlepiej przeprowadzać wiosną lub jesienią. Usuwanie przekwitłych kwiatostanów sprzyja dalszemu kwitnieniu.