Kadamba, Burash, Kadam (najczęściej używane nazwy w Indiach)
Neolamarckia cadamba

🌿 Morfologia
🌞 Warunki uprawy
🌍 Pochodzenie i rodzina
🌾 Zastosowania
Uwaga: Pomimo staranności w przygotowaniu tej karty, przed jakimkolwiek użyciem lub spożyciem rośliny należy skonsultować różne źródła. W razie wątpliwości skonsultuj się z wykwalifikowanym specjalistą
Zastosowania w permakulturze
Drzewo Kadamba jest cenne w permakulturze ze względu na swoją szybką produkcję biomasy, która może być wykorzystywana jako nawóz zielony lub materiał do ściółkowania. Drewno jest miękkie i łatwo się rozkłada, co czyni je idealnym do produkcji kompostu. Liście mogą być używane jako pokarm dla zwierząt gospodarskich. W medycynie ajurwedyjskiej, różne części rośliny są wykorzystywane do leczenia różnych dolegliwości, choć w permakulturze skupiamy się głównie na jej roli w poprawie żyzności gleby i tworzeniu mikroklimatu. Owoce, choć jadalne, nie są powszechnie spożywane ze względu na ich gorzki smak.
Opis Permapeople
Neolamarckia cadamba to szybko rosnące drzewo o dużej, zaokrąglonej koronie. Pochodzi z Azji Południowo-Wschodniej i jest często sadzone jako drzewo okrywkowe i ozdobne. Drzewo wytwarza aromatyczne, pomarańczowe kwiaty.
Opis botaniczny
Neolamarckia cadamba (dawniej Nauclea cadamba) to drzewo liściaste, szybko rosnące, osiągające wysokość do 30-40 metrów. Pochodzi z Azji Południowo-Wschodniej i Indii. Posiada duże, sercowate liście o długości do 20 cm. Kwiaty są małe, białe i zebrane w duże, gęste kwiatostany. Owoce są żółte, kuliste jagody o średnicy około 2-3 cm. Kora jest gładka i szarawa. Drzewo preferuje wilgotne, dobrze zdrenowane gleby i klimat tropikalny lub subtropikalny. Jest często spotykane w lasach deszczowych i na brzegach rzek.
Uprawa współrzędna
Kadamba dobrze rośnie w towarzystwie roślin motylkowych, które wzbogacają glebę w azot. Dobrze współgra z drzewami owocowymi, zapewniając im cień i ochronę przed wiatrem. Należy unikać sadzenia w pobliżu roślin wrażliwych na cień, ponieważ Kadamba szybko rośnie i może je zagłuszyć. Dobrym towarzyszem jest również bambus, który tworzy naturalną barierę ochronną.
Metody rozmnażania
Neolamarckia cadamba rozmnaża się głównie przez nasiona. Nasiona należy najpierw namoczyć w wodzie na 24 godziny, aby poprawić ich kiełkowanie. Następnie można je wysiać w wilgotnej ziemi. Rozmnażanie przez sadzonki jest również możliwe, ale mniej skuteczne. Sadzonki korzeniowe pobierane z młodych drzew mają większe szanse na przyjęcie się. Ważne jest zapewnienie im odpowiedniej wilgotności i ochrony przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.
Historia i tradycje
Kadamba ma bogatą historię w kulturze indyjskiej. Jest uważane za święte drzewo w hinduizmie i buddyzmie. W mitologii hinduskiej, drzewo Kadamba jest związane z bogiem Kryszną i jego zabawami z gopis. Tradycyjnie, drewno Kadamba było używane do budowy domów, łodzi i mebli. Kora i liście były wykorzystywane w medycynie ludowej do leczenia gorączki, bólu głowy i problemów skórnych. W niektórych regionach, drzewo Kadamba jest sadzone podczas ceremonii religijnych i ślubów.
Kalendarz użycia
Kwiaty pojawiają się zazwyczaj od kwietnia do czerwca. Owoce dojrzewają od lipca do września. Najlepszy czas na sadzenie drzew Kadamba to pora deszczowa (od czerwca do września). Cięcie formujące można przeprowadzać w okresie spoczynku, czyli od listopada do lutego. Liście można zbierać przez cały rok, ale najlepiej robić to wiosną, gdy są najbardziej odżywcze. Zbiór nasion odbywa się po dojrzeniu owoców, jesienią.
