🌿 Morfologia
🌞 Warunki uprawy
🌍 Pochodzenie i rodzina
🌾 Zastosowania
Uwaga: Pomimo staranności w przygotowaniu tej karty, przed jakimkolwiek użyciem lub spożyciem rośliny należy skonsultować różne źródła. W razie wątpliwości skonsultuj się z wykwalifikowanym specjalistą
Zastosowania w permakulturze
Mak polny jest przede wszystkim ceniony za swoje piękne, niebieskie kwiaty, które stanowią atrakcyjny element ozdobny w ogrodzie. Może być uprawiany w rabatach bylinowych, na skarpach lub w naturalnych łąkach. Nasiona, choć mniej popularne niż z maku lekarskiego, mogą być używane do wypieku, ale wymagają ostrożności ze względu na zawartość alkaloidów. Roślina przyciąga pszczoły i inne zapylacze, wspierając bioróżnorodność ogrodu. Liście, choć nie są powszechnie spożywane, w tradycyjnej medycynie ludowej wykorzystywane były w niewielkich ilościach ze względu na działanie uspokajające (należy zachować szczególną ostrożność!).
Opis Permapeople
Mak himalajski o dużych, niebieskobłękitnych kwiatach. Wymaga chłodnych i wilgotnych stanowisk.
Opis botaniczny
Meconopsis grandis, znany jako mak polny, to bylina należąca do rodziny makowatych (Papaveraceae). Pochodzi z Himalajów, gdzie rośnie na wilgotnych łąkach i zboczach górskich. Charakteryzuje się dużymi, niebieskimi kwiatami o średnicy do 10 cm, zebranymi w luźne kwiatostany. Liście są głęboko podzielone, szaro-zielone. Roślina osiąga wysokość od 60 do 120 cm. Preferuje stanowiska półcieniste lub cieniste i gleby bogate w próchnicę, stale wilgotne. Jest wrażliwa na suszę. Kwitnie od późnej wiosny do wczesnego lata (maj-lipiec).
Uprawa współrzędna
Mak polny dobrze rośnie w towarzystwie roślin lubiących cień i wilgoć, takich jak paprocie, funkie (Hosta), astilby i niektóre gatunki dzwonków (Campanula). Należy unikać sadzenia go w pobliżu roślin wymagających pełnego słońca i suchego podłoża. Dobrze współgra z innymi bylinami łąkowymi, tworząc naturalne kompozycje. Unikać sadzenia w pobliżu roślin kapustnych, które mogą być podatne na choroby przenoszone przez szkodniki obecne na makach.
Metody rozmnażania
Mak polny można rozmnażać głównie przez siew nasion. Nasiona wysiewa się wiosną lub jesienią, bezpośrednio do gruntu. Wiosenny siew wymaga stratyfikacji nasion (przechowywania w chłodzie przez kilka tygodni). Nasiona są bardzo drobne, dlatego należy je delikatnie rozprowadzić po powierzchni podłoża i lekko przykryć cienką warstwą ziemi. Rozmnażanie wegetatywne (przez podział kęp) jest możliwe, ale mniej efektywne. Roślina rzadko się przesiewa samoistnie.
Historia i tradycje
Mak polny, choć mniej znany niż mak lekarski (Papaver somniferum), od dawna był wykorzystywany w tradycyjnej medycynie ludowej w regionach Himalajów. Uważano, że posiada właściwości uspokajające i przeciwbólowe. W niektórych kulturach kwiaty maku symbolizują sen i zapomnienie. Uprawa maku polnego w Europie jest stosunkowo nowa, związana z zainteresowaniem kolekcjonerów i ogrodników roślinami ozdobnymi.
Kalendarz użycia
Kwitnienie: maj-lipiec. Siew nasion: wrzesień-październik lub luty-marzec (z wcześniejszą stratyfikacją). Podział kęp: wiosna lub jesień (jeśli jest to konieczne). Zbiór nasion: sierpień-wrzesień, po wyschnięciu torebek nasiennych. Roślina wymaga podlewania w okresach suszy. Usuwanie przekwitłych kwiatów sprzyja dalszemu kwitnieniu.