🌿 Morfologia
🌞 Warunki uprawy
🌍 Pochodzenie i rodzina
🌾 Zastosowania
Uwaga: Pomimo staranności w przygotowaniu tej karty, przed jakimkolwiek użyciem lub spożyciem rośliny należy skonsultować różne źródła. W razie wątpliwości skonsultuj się z wykwalifikowanym specjalistą
Zastosowania w permakulturze
Lilia szkarłatna jest przede wszystkim rośliną ozdobną, ale jej cebule zawierają alkaloidy, które w przeszłości były wykorzystywane w medycynie ludowej. Należy jednak pamiętać, że są one toksyczne i stosowanie w celach leczniczych wymaga dużej ostrożności i wiedzy. W permakulturze może być uprawiana jako roślina okrywowa, dodająca koloru i struktury w ogrodzie. Jej kwiaty przyciągają zapylacze, choć nie są bogate w nektar. Ze względu na toksyczność, nie nadaje się do spożycia.
Opis Permapeople
Liliowiec promieniowy ( Lycoris radiata ), znany również jako lilia pajęcza, to roślina z rodziny amarylisowatych (Amaryllidaceae), podrodziny Amaryllidoideae. Pochodzi naturalnie z Chin, Korei i Japonii, a w Stanach Zjednoczonych i innych miejscach został zawleczony i zadomowił się. Jest to bylina cebulowa o efektownych, czerwonych kwiatach.
Opis botaniczny
Lycoris radiata, znana jako lilia szkarłatna, to gatunek rośliny cebulowej z rodziny amarylisowatych (Amaryllidaceae). Pochodzi z Azji Wschodniej, a obecnie jest szeroko uprawiana jako roślina ozdobna na całym świecie. Charakteryzuje się jaskrawoczerwonymi, rurkowatymi kwiatami, które wyrastają z łodygi bez liści we wczesnej jesieni. Liście pojawiają się wiosną, a latem roślina wchodzi w okres spoczynku. Cebula jest jadalna, ale silnie trująca. Roślina osiąga wysokość około 30-60 cm. Kwitnie od września do października.
Uprawa współrzędna
Lilia szkarłatna dobrze rośnie w towarzystwie roślin cebulowych, takich jak tulipany i narcyzy, ale ze względu na toksyczność, należy unikać sadzenia jej w pobliżu roślin jadalnych, szczególnie tych, które mają dostęp do gleby. Dobrze komponuje się z roślinami o zróżnicowanej strukturze i kolorystyce, tworząc ciekawe kompozycje w ogrodzie. Należy unikać sadzenia w pobliżu roślin wrażliwych na alkaloidy.
Metody rozmnażania
Lycoris radiata rozmnaża się głównie przez podział cebul. Najlepszy czas na podział cebul to wiosna lub wczesne lato, po przekwitnięciu rośliny. Delikatnie wykopuje się cebule, oddziela się młode cebulki (tzw. 'dzieci') i sadzi je w przygotowanym podłożu. Można również próbować rozmnażać lilię szkarłatną z nasion, ale jest to proces długotrwały i wymaga cierpliwości. Nasiona należy wysiać jesienią, a pierwsze kwiaty pojawią się dopiero po kilku latach.
Historia i tradycje
Lilia szkarłatna ma długą historię uprawy w Japonii i Chinach, gdzie była symbolem szczęścia i długowieczności. W Japonii tradycyjnie sadzona jest na grobach, aby uhonorować zmarłych i odpędzić złe duchy. W medycynie chińskiej i japońskiej cebula była wykorzystywana do leczenia różnych dolegliwości, takich jak rany, oparzenia i choroby skóry, jednak ze względu na toksyczność, jej stosowanie było ograniczone i wymagało dużej wiedzy. W kulturze japońskiej kwiaty lilii szkarłatnej często pojawiają się w sztuce i literaturze.
Kalendarz użycia
Kwitnienie: wrzesień - październik. Sadzenie cebul: wrzesień - październik lub wiosna (marzec - kwiecień). Podział cebul: wiosna (po kwitnieniu) lub wczesne lato. Liście pojawiają się wiosną (kwiecień - maj) i zanikają latem (czerwiec - lipiec). Roślina wchodzi w okres spoczynku latem.