🌿 Morfologia
🌞 Warunki uprawy
🌍 Pochodzenie i rodzina
🌾 Zastosowania
Uwaga: Pomimo staranności w przygotowaniu tej karty, przed jakimkolwiek użyciem lub spożyciem rośliny należy skonsultować różne źródła. W razie wątpliwości skonsultuj się z wykwalifikowanym specjalistą
Zastosowania w permakulturze
Łubin nadmorski jest cenną rośliną w permakulturze ze względu na swoje właściwości poprawiające glebę. Jest silnym wiązaczem azotu, wzbogacającym glebę w ten ważny składnik odżywczy. Może być stosowany jako zielony nawóz, poprawiając strukturę gleby i jej żyzność. Młode liście i nasiona (po odpowiedniej obróbce) mogą być spożywane, choć nie są powszechnie wykorzystywane w kuchni. Roślina przyciąga zapylacze, takie jak pszczoły i motyle. Może być również wykorzystywana jako roślina okrywowa, ograniczając wzrost chwastów.
Opis Permapeople
Łubin nadmorski ( Lupinus littoralis ) to gatunek łubinu pochodzący z wybrzeży Pacyfiku Ameryki Północnej. Jest to bylina rosnąca w piaszczystych siedliskach przybrzeżnych. Charakteryzuje się kwiatami w kolorze niebieskim do fioletowego.
Opis botaniczny
Łubin nadmorski (Lupinus littoralis) to roślina zielna z rodziny bobowatych (Fabaceae). Pochodzi z zachodnich Stanów Zjednoczonych, ale został introdukowany w wielu innych regionach świata, w tym w Europie. Osiąga wysokość od 30 do 120 cm. Charakteryzuje się wzniesioną łodygą, pierzasto złożonymi liśćmi i gęstymi kwiatostanami w kolorze fioletowym, różowym lub białym. Kwiaty są motylkowate, typowe dla bobowatych. Owocem jest strąk zawierający kilka nasion. Roślina preferuje stanowiska słoneczne i gleby piaszczyste, dobrze zdrenowane.
Uprawa współrzędna
Dobre towarzystwo: rośliny o dużym zapotrzebowaniu na azot, takie jak pomidory, papryka, ogórki, sałata. Łubin nadmorski poprawia wzrost i plonowanie tych roślin. Unikać sadzenia w pobliżu roślin motylkowatych (fasola, groch), aby uniknąć konkurencji o azot. Dobrze rośnie z roślinami ziołowymi, takimi jak lawenda i rozmaryn, które odstraszają szkodniki.
Metody rozmnażania
Łubin nadmorski rozmnaża się głównie przez nasiona. Nasiona należy wysiewać wczesną wiosną lub jesienią. Przed wysiewem można je delikatnie zaskrobać, aby poprawić kiełkowanie. Roślina dobrze rośnie na glebach piaszczystych i dobrze zdrenowanych. Można również rozmnażać przez sadzonki zielne, ale jest to mniej efektywne. Samodzielne wysiewanie jest częste, ponieważ roślina łatwo się wysiewa.
Historia i tradycje
Łubin nadmorski, choć nie ma długiej historii wykorzystania przez człowieka w porównaniu do innych gatunków łubinów, był tradycyjnie wykorzystywany przez rdzennych mieszkańców Ameryki Północnej jako źródło pożywienia (nasiona po obróbce) i materiału budowlanego. W Europie, po introdukcji, zyskał popularność jako roślina ozdobna i poprawiająca glebę. Obecnie jest ceniony w permakulturze i rolnictwie ekologicznym ze względu na swoje właściwości wiążące azot.
Kalendarz użycia
Kwitnienie: od czerwca do sierpnia. Zbiór nasion: od sierpnia do września (po wyschnięciu strąków). Wysiew nasion: wczesna wiosna (marzec-kwiecień) lub jesień (październik-listopad). Zielony nawóz: można skosić roślinę przed kwitnieniem lub po zebraniu nasion. Cięcie: nie wymaga regularnego cięcia, można usuwać przekwitłe kwiatostany.