
🌿 Morfologia
🌞 Warunki uprawy
🌍 Pochodzenie i rodzina
🌾 Zastosowania
Uwaga: Pomimo staranności w przygotowaniu tej karty, przed jakimkolwiek użyciem lub spożyciem rośliny należy skonsultować różne źródła. W razie wątpliwości skonsultuj się z wykwalifikowanym specjalistą
Opis Permapeople
Lithocarpus edulis, znany również jako dąb kamienny japoński, jest gatunkiem wiecznie zielonego drzewa z rodziny bukowatych (Fagaceae). Pochodzi z Japonii, Korei i Tajwanu i produkuje jadalne żołędzie.
Opis botaniczny
Lithocarpus edulis to drzewo wiecznie zielone, osiągające wysokość do 30 metrów. Należy do rodziny bukowatych (Fagaceae). Charakteryzuje się gładką, szarą korą i skórzastymi, eliptycznymi liśćmi o długości 10-20 cm. Owoce to żołędzie, otoczone miseczką, które dojrzewają jesienią. Żołędzie są jadalne, ale zawierają garbniki, które należy usunąć przed spożyciem (np. przez moczenie). Występuje naturalnie w południowo-wschodniej Azji, w tym w Chinach, Wietnamie i Tajlandii. Preferuje wilgotne, dobrze zdrenowane gleby i klimaty subtropikalne.
Uprawa współrzędna
Dąb skalny dobrze rośnie w towarzystwie roślin motylkowych, które wzbogacają glebę w azot. Dobrze współgra z różnymi gatunkami paproci i krzewów leśnych. Należy unikać sadzenia w pobliżu roślin wymagających bardzo kwaśnej gleby, ponieważ dąb skalny preferuje gleby obojętne lub lekko zasadowe. Dobrze sprawdza się w uprawie mieszanej z drzewami owocowymi, zapewniając im cień i ochronę przed wiatrem.
Metody rozmnażania
Najczęściej rozmnażany jest z nasion (żołędzi), które należy stratyfikować przez kilka miesięcy w chłodnym i wilgotnym miejscu, aby przełamać okres spoczynku. Można również próbować rozmnażanie przez sadzonki pędowe, ale jest to trudniejsze i mniej skuteczne. Sadzonki pobiera się z młodych, zdrewniałych pędów wiosną lub latem. Ważne jest zapewnienie im odpowiedniej wilgotności i ochrony przed bezpośrednim nasłonecznieniem.
Historia i tradycje
Dąb skalny od wieków jest ważnym źródłem pożywienia dla ludności zamieszkującej regiony jego występowania. Żołędzie były tradycyjnie zbierane i spożywane przez lokalne społeczności, szczególnie w okresach niedoboru żywności. W niektórych kulturach wierzono, że drzewo to posiada właściwości lecznicze i używano go w tradycyjnej medycynie. Drewno było cenione ze względu na swoją trwałość i wykorzystywane do budowy domów, mostów i innych konstrukcji.
Kalendarz użycia
Kwiaty pojawiają się wiosną (kwiecień-maj), a owoce dojrzewają jesienią (wrzesień-listopad). Sadzenie i przesadzanie najlepiej przeprowadzać wiosną lub jesienią. Cięcie formujące można wykonywać wczesną wiosną, przed rozpoczęciem wzrostu. Zbiór żołędzi następuje po ich opadnięciu z drzewa, gdy są dojrzałe i brązowe.