Inula morszczynowata, Inula chabrowa, Krwawnik morskiej trawy
Inula crithmoides
🌿 Morfologia
🌞 Warunki uprawy
🌍 Pochodzenie i rodzina
🌾 Zastosowania
Uwaga: Pomimo staranności w przygotowaniu tej karty, przed jakimkolwiek użyciem lub spożyciem rośliny należy skonsultować różne źródła. W razie wątpliwości skonsultuj się z wykwalifikowanym specjalistą
Zastosowania w permakulturze
Inula crithmoides jest cenną rośliną w permakulturze ze względu na swoje liczne zastosowania. Liście i korzenie można wykorzystać jako zioło lecznicze, działające wykrztuśne i przeciwzapalne. Roślina przyciąga zapylacze, w szczególności pszczoły i motyle, dzięki czemu wspiera bioróżnorodność ogrodu. Może być również używana jako roślina okrywowa, stabilizująca glebę na skarpach i zboczach. W kuchni młode liście można dodawać do sałatek lub gotować jak szpinak, choć smak jest dość gorzki. Korzenie, po odpowiedniej obróbce, mogą być prażone i używane jako substytut kawy. Jest to również roślina fitoremediacyjna, zdolna do akumulacji niektórych metali ciężkich w glebie.
Opis Permapeople
Inula crithmoides, zwana inulą szmaragdową lub ostrołódkiem złocistym, jest gatunkiem rośliny kwitnącej z rodziny astrowatych (Asteraceae). Pochodzi z nadmorskich regionów Europy i Afryki Północnej.
Opis botaniczny
Inula crithmoides to wieloletnia roślina zielna z rodziny astrowatych (Asteraceae). Osiąga wysokość od 30 do 80 cm. Charakteryzuje się wzniesioną łodygą, pokrytą szaro-srebrzystymi, lancetowatymi liśćmi. Kwiatostan to koszyczek kwiatowy o żółtych języczkowych kwiatach brzegowych i rurkowatych kwiatach w środku. Kwitnie od lipca do września. Występuje naturalnie w Europie Południowej i Środkowej, a także w Azji Zachodniej. Preferuje stanowiska słoneczne i gleby suche, piaszczyste lub żwirowe. Jest odporna na suszę i zasolenie.
Uprawa współrzędna
Inula crithmoides dobrze rośnie w towarzystwie roślin tolerujących suszę i gleby piaszczyste, takich jak rozmaryn, lawenda, szałwia i tymianek. Dobrze współgra z innymi ziołami śródziemnomorskimi. Należy unikać sadzenia jej w pobliżu roślin wymagających żyznej i wilgotnej gleby, takich jak kapusta czy brokuły. Może również konkurować z roślinami o płytki system korzeniowy.
Metody rozmnażania
Inula crithmoides można rozmnażać na kilka sposobów. Najłatwiej przez podział kęp korzeniowych wiosną lub jesienią. Można również rozmnażać przez nasiona, ale kiełkowanie jest nierówne i wymaga stratyfikacji (przechłodzenia nasion). Boutury pędowe również są możliwe, ale mniej skuteczne. Podział kęp jest najszybszą i najpewniejszą metodą uzyskania nowych roślin. Nasiona należy wysiewać wczesną wiosną, bezpośrednio do gruntu lub w pojemnikach.
Historia i tradycje
Inula crithmoides była stosowana w medycynie ludowej od wieków, szczególnie w regionach śródziemnomorskich. Używano jej do leczenia chorób układu oddechowego, takich jak kaszel, astma i zapalenie oskrzeli. W starożytności uważano ją za roślinę o właściwościach oczyszczających i wzmacniających. W niektórych kulturach korzenie były używane do barwienia tkanin na żółto. Tradycyjnie, w krajach śródziemnomorskich, stosowano ją również w leczeniu problemów trawiennych i do łagodzenia bólu.
Kalendarz użycia
Kwitnienie: lipiec - wrzesień. Zbiór liści: maj - czerwiec (młode liście są najbardziej aromatyczne). Zbiór korzeni: jesień (po 3-4 latach wzrostu). Sadzenie/podział kęp: wiosna lub jesień. Suszenie liści i korzeni: po zbiorze, w zacienionym i przewiewnym miejscu. Przygotowanie korzeni do spożycia (substytut kawy): jesień/zima.