Buk pospolity ( Fagus sylvatica ) to drzewo rodzime dla Europy, zachodniej Azji i Ameryki Północnej. Charakteryzuje się gładką, szarą korą oraz eliptycznymi liśćmi, ciemnozielonymi i błyszczącymi z wierzchu, oraz jasnymi i owłosionymi od spodu. Wiosną drzewo wytwarza drobne, żółtozielone kwiaty zapylane przez wiatr. Jesienią liście przebarwiają się na złocistożółty kolor przed opadnięciem.

Buki mogą osiągać znaczne rozmiary, niektóre okazy przekraczając 30 metrów wysokości. Rosną stosunkowo wolno, potrzebując kilku dekad, aby osiągnąć pełny wzrost. Buki można odróżnić od podobnych gatunków po gładkiej korze i eliptycznych liściach.

Buki preferują gleby dobrze przepuszczalne, wilgotne i stanowiska słoneczne, choć tolerują również półcień. Aby skutecznie uprawiać buki, konieczne może być regularne podlewanie i mulczowanie, a także przycinanie w celu utrzymania odpowiedniego pokroju drzewa. Buki są mrozoodporne i wytrzymują niskie temperatury.

Buki zazwyczaj nie są uprawiane ze względu na jadalne części. Niemniej jednak młode liście oraz wytwarzane przez drzewo orzechy (bukwice) są jadalne i mogą być prażone oraz spożywane. Orzechy można również przechowywać do późniejszego użytku.

Buki mają wiele zastosowań poza wartością ozdobną. Drewno jest mocne i trwałe, często wykorzystywane do produkcji mebli i podłóg. Liście buku mogą być używane jako ściółka, a system korzeniowy drzewa pomaga stabilizować glebę i zapobiegać erozji. Buki stanowią również siedlisko i źródło pożywienia dla różnorodnej fauny, w tym ptaków i drobnych ssaków.