🌿 Morfologia
🌞 Warunki uprawy
🌍 Pochodzenie i rodzina
🌾 Zastosowania
Uwaga: Pomimo staranności w przygotowaniu tej karty, przed jakimkolwiek użyciem lub spożyciem rośliny należy skonsultować różne źródła. W razie wątpliwości skonsultuj się z wykwalifikowanym specjalistą
Zastosowania w permakulturze
Eukaliptus urnigera jest cennym drzewem w permakulturze ze względu na swoje wszechstronne zastosowanie. Jego olejki eteryczne mają właściwości antyseptyczne i mogą być wykorzystywane w naturalnych środkach czyszczących i dezynfekujących. Drewno jest twarde i trwałe, nadaje się do budowy i produkcji mebli. Liście mogą być używane do ściółkowania, uwalniając substancje korzystne dla gleby. Drzewo jest również atrakcyjne dla pszczół, dostarczając im nektaru. Ponadto, szybko rośnie i może służyć jako żywopłot wiatrochronny.
Opis Permapeople
Niewielkie do średniej wielkości drzewo eukaliptusowe pochodzące z Tasmanii, rozpoznawalne po urnowatych torebkach owocowych.
Opis botaniczny
Eucalyptus urnigera to drzewo wiecznie zielone, pochodzące z Australii Zachodniej. Osiąga wysokość do 25 metrów. Kora jest gładka, włóknista i odbarwiająca się, ujawniając różne odcienie szarości, brązu i różu. Liście są lancetowate, skórzaste, ciemnozielone i mają charakterystyczny zapach. Kwiaty są białe, zebrane w pąki w kształcie urny, stąd nazwa gatunkowa 'urnigera'. Owocem jest torebka zawierająca drobne nasiona.
Uprawa współrzędna
Eukaliptus urnigera dobrze rośnie w towarzystwie roślin motylkowatych, takich jak groch i fasola, które wzbogacają glebę w azot. Dobrze komponuje się również z lawendą i rozmarynem, które korzystają z jego właściwości antyseptycznych. Należy unikać sadzenia w pobliżu roślin wrażliwych na kwasowość gleby, ponieważ eukaliptus zakwasza glebę. Nie zaleca się sadzenia w pobliżu roślin o dużych wymaganiach wodnych, ponieważ eukaliptus pobiera dużo wody.
Metody rozmnażania
Eukaliptus urnigera można rozmnażać za pomocą nasion, ale proces ten jest stosunkowo długi i wymaga stratyfikacji nasion. Najczęściej stosowanym sposobem jest rozmnażanie przez sadzonki pędowe. Sadzonki pobiera się z młodych, zdrowych pędów i ukorzenia w wilgotnym podłożu. Można również próbować rozmnażania przez odrosty korzeniowe, ale ta metoda jest mniej skuteczna.
Historia i tradycje
Aborigeni australijscy od dawna wykorzystywali eukaliptusy, w tym E. urnigera, w celach leczniczych. Olejki eteryczne były stosowane do leczenia ran, infekcji i problemów z oddychaniem. Drewno było używane do budowy schronień i narzędzi. Liście służyły do przygotowywania naparów o działaniu leczniczym. W Europie i Ameryce eukaliptusy zostały sprowadzone w XIX wieku i szybko zyskały popularność ze względu na swoje właściwości lecznicze i dekoracyjne.
Kalendarz użycia
Okres kwitnienia przypada na wiosnę i lato (od marca do sierpnia). Zbiór liści można przeprowadzać przez cały rok, ale najlepiej robić to w okresie wzrostu wegetacyjnego. Sadzonki pobiera się wiosną lub wczesną jesienią. Cięcie formujące można przeprowadzać wczesną wiosną, przed rozpoczęciem wzrostu. Zbiór drewna możliwy jest po osiągnięciu przez drzewo odpowiedniej dojrzałości, zwykle po 10-15 latach.