🌿 Morfologia
🌞 Warunki uprawy
🌍 Pochodzenie i rodzina
🌾 Zastosowania
Uwaga: Pomimo staranności w przygotowaniu tej karty, przed jakimkolwiek użyciem lub spożyciem rośliny należy skonsultować różne źródła. W razie wątpliwości skonsultuj się z wykwalifikowanym specjalistą
Zastosowania w permakulturze
Skalnik drobnołuskowy jest cenną rośliną okrywową w permakulturze, szczególnie na suchych i skalistych terenach. Jego gęsty wzrost zapobiega erozji gleby. Może być wykorzystywany jako roślina pionierska do poprawy jakości gleby. Liście i pędy mogą być używane do przygotowania naparów o działaniu ściągającym, choć nie są powszechnie stosowane w celach leczniczych. Roślina przyciąga zapylacze, w tym pszczoły i motyle.
Opis Permapeople
Eriogonum microthecum, powszechnie znana jako Gryka drobnołuskowata, to gatunek dzikiej gryki występujący na znacznej części zachodniej Ameryki Północnej. Jest rośliną zmienną pod względem morfologii i siedliska, wykazującą kilka odmian różniących się budową anatomiczną. Preferuje suche, skaliste gleby.
Opis botaniczny
Eriogonum microthecum to wieloletnia roślina zielna z rodziny skalnicowatych (Polygonaceae). Pochodzi z zachodnich Stanów Zjednoczonych. Charakteryzuje się niskim wzrostem, zazwyczaj osiągając wysokość 10-30 cm. Liście są wąskie, lancetowate, szarozielone, pokryte drobnymi włoskami. Kwiaty są drobne, białe lub różowe, zebrane w gęste, płaskie kwiatostany. Kwitnie od późnej wiosny do wczesnego lata. Preferuje stanowiska słoneczne i gleby dobrze przepuszczalne, suche lub umiarkowanie wilgotne. Jest odporna na suszę i dobrze znosi gleby ubogie w składniki odżywcze.
Uprawa współrzędna
Skalnik drobnołuskowy dobrze rośnie w towarzystwie innych roślin sucholubnych, takich jak rozchodniki, macierzanka, tymianek i szałwia. Dobrze współgra z roślinami, które wymagają dobrze przepuszczalnej gleby. Należy unikać sadzenia w pobliżu roślin preferujących wilgotne gleby i zacienione stanowiska. Może być sadzony jako roślina okrywowa pod krzewami i drzewami, które nie wymagają dużej ilości wody.
Metody rozmnażania
Skalnik drobnołuskowy można rozmnażać przez nasiona lub przez podział kęp. Siew nasion przeprowadza się wiosną lub jesienią. Nasiona wymagają stratyfikacji (przechłodzenia) przez kilka tygodni przed siewem. Podział kęp wykonuje się wiosną lub jesienią, oddzielając fragmenty rośliny z korzeniami i sadząc je w nowym miejscu. Roślina łatwo się ukorzenia i szybko się rozrasta.
Historia i tradycje
Skalnik drobnołuskowy był tradycyjnie wykorzystywany przez rdzennych Amerykanów do celów leczniczych. Napary z rośliny stosowano w leczeniu ran, oparzeń i problemów skórnych. Uważano, że posiada właściwości ściągające i przeciwzapalne. Roślina ta nie ma bogatej historii w europejskiej tradycji zielarskiej, ale zyskuje popularność w permakulturze ze względu na swoje właściwości ekologiczne.
Kalendarz użycia
Kwitnienie: maj - lipiec. Siew nasion: wrzesień - listopad lub luty - marzec (po stratyfikacji). Podział kęp: wiosna lub jesień. Zbiór liści i pędów (do naparów): cały sezon wegetacyjny, ale najlepiej przed kwitnieniem. Sadzenie: wiosna lub jesień.