🌿 Morfologia
🌞 Warunki uprawy
🌍 Pochodzenie i rodzina
🌾 Zastosowania
Uwaga: Pomimo staranności w przygotowaniu tej karty, przed jakimkolwiek użyciem lub spożyciem rośliny należy skonsultować różne źródła. W razie wątpliwości skonsultuj się z wykwalifikowanym specjalistą
Zastosowania w permakulturze
Szczawik zajęczy jest cenną rośliną w permakulturze ze względu na swoje liczne zastosowania. Liście są jadalne, bogate w witaminę C i kwas szczawiowy, idealne do sałatek, zup i jako dodatek do innych potraw. Roślina działa moczopędnie i odświeżająco. Może być używana jako zielony nawóz, poprawiając strukturę gleby. Przyciąga pożyteczne owady, w tym pszczoły i motyle. Jest również dobrym okrywającym, ograniczającym wzrost chwastów. Można ją wykorzystać w kompostowaniu, dodając do kompostu azot.
Opis Permapeople
Jednoroczna roślina zielna o kwiatach czerwono-purpurowych.
Opis botaniczny
Emilia sonchifolia (szczawik zajęczy) to roślina jednoroczna z rodziny astrowatych (Asteraceae). Osiąga wysokość od 10 do 60 cm. Charakteryzuje się łodygą wzniesioną, rozgałęzioną, pokrytą szorstkimi włoskami. Liście są lancetowate lub łyżkowate, ząbkowane, o długości od 2 do 8 cm. Kwiaty są drobne, żółte, zebrane w koszyczki, tworzące luźne kwiatostany. Kwitnie od maja do października. Nasiona są małe, ciemnobrązowe, z puchem. Występuje naturalnie w Europie, Azji, Afryce i Australii. Jest często spotykana na polach, pastwiskach, wzdłuż dróg i na nieużytkach.
Uprawa współrzędna
Szczawik zajęczy dobrze rośnie w towarzystwie roślin kapustnych (brokuły, kalafior, kapusta), pomidorów i ogórków. Pomaga odstraszać szkodniki tych roślin. Nie należy go sadzić w pobliżu roślin motylkowych (fasola, groch), ponieważ może hamować ich wzrost. Dobrze współgra z ziołami takimi jak tymianek i szałwia. Unikać sadzenia w pobliżu buraków, ponieważ mogą konkurować o składniki odżywcze.
Metody rozmnażania
Szczawik zajęczy rozmnaża się głównie przez nasiona. Nasiona można wysiewać bezpośrednio do gruntu wiosną lub jesienią. Roślina dobrze się wysiewa sama, często pojawiając się w ogrodzie bez dodatkowego siewu. Można również próbować rozmnażanie wegetatywne przez podział kęp korzeniowych, ale jest to mniej efektywne. Nasiona wymagają światła do kiełkowania, więc nie należy je zagłębiać zbyt głęboko w glebie.
Historia i tradycje
Szczawik zajęczy był znany i wykorzystywany od dawna w medycynie ludowej. Używano go jako środek moczopędny, przeciwzapalny i przeciwgorączkowy. Liście stosowano również do leczenia ran i owrzodzeń. W niektórych kulturach uważano go za roślinę magiczną, chroniącą przed złymi duchami. W kuchni ludowej szczawik zajęczy był spożywany jako warzywo, szczególnie w okresach niedoboru żywności. W średniowieczu szczawik był popularnym składnikiem sałatek i zup.
Kalendarz użycia
Kwitnienie: maj - październik. Zbiór liści: od wczesnej wiosny do późnej jesieni, najlepiej młode liście. Siew nasion: wiosna (marzec-kwiecień) lub jesień (wrzesień-październik). Zbiór nasion: sierpień - wrzesień. Nie wymaga regularnej pielęgnacji, poza usuwaniem przekwitłych kwiatostanów, aby pobudzić dalsze kwitnienie.