Jabuticaba, Mirtillo delle palme, Icaco, Pomarosa (choć 'Jabuticaba' jest najbardziej rozpoznawalne, choć odnosi się częściej do *Myrciaria cauliflora* - często mylone).
Chrysobalanus icaco
🌿 Morfologia
🌞 Warunki uprawy
🌍 Pochodzenie i rodzina
🌾 Zastosowania
Uwaga: Pomimo staranności w przygotowaniu tej karty, przed jakimkolwiek użyciem lub spożyciem rośliny należy skonsultować różne źródła. W razie wątpliwości skonsultuj się z wykwalifikowanym specjalistą
Zastosowania w permakulturze
Owoce Chrysobalanus icaco są jadalne, choć smakują nieco cierpko i wymagają często przetworzenia (dżemy, galaretki, soki). Drzewo jest odporne na zasolenie, co czyni je przydatnym w systemach permakulturowych w strefach przybrzeżnych. Może służyć jako żywa bariera wiatrochronna. Drewno jest twarde i może być wykorzystywane w budownictwie lub do wyrobu narzędzi. Liście mogą być używane jako pokarm dla zwierząt. Ze względu na swoją tolerancję na trudne warunki, jest dobrym wyborem do zalesiania terenów zdegradowanych.
Opis Permapeople
Kokosówka ( Chrysobalanus icaco) to krzew lub niewielkie drzewo pochodzące z tropikalnych i subtropikalnych obszarów przybrzeżnych Ameryki i Afryki. Produkuje drobne, jadalne owoce, które często wykorzystywane są do produkcji dżemów i galaretek.
Opis botaniczny
Chrysobalanus icaco to drzewo wiecznie zielone, należące do rodziny Chrysobalanaceae. Pochodzi z regionów tropikalnych i subtropikalnych Ameryki, od południowych Stanów Zjednoczonych po Brazylię i Karaiby. Osiąga wysokość od 8 do 18 metrów. Posiada gładką, szarą korę. Liście są skórzaste, eliptyczne, o długości 5-10 cm. Kwiaty są małe, białe, zebrane w grona. Owoce to kuliste lub owalne jagody o średnicy 2-3 cm, początkowo zielone, dojrzewając do żółtego lub czerwonego koloru. Zawierają jedno nasiono.
Uprawa współrzędna
Dobrze rośnie w towarzystwie roślin azotonośnych, takich jak bobik, łubin czy groch, które poprawiają żyzność gleby. Dobrze współgra z innymi drzewami owocowymi tropikalnymi, takimi jak mango, awokado czy papaja. Należy unikać sadzenia w pobliżu roślin wrażliwych na zasolenie, ponieważ Chrysobalanus icaco może zwiększać zasolenie gleby w swoim otoczeniu. Dobrze sprawdza się jako ochrona dla młodych drzew przed wiatrem.
Metody rozmnażania
Najczęściej Chrysobalanus icaco rozmnaża się przez nasiona. Nasiona należy najpierw namoczyć w ciepłej wodzie na 24-48 godzin, aby przyspieszyć kiełkowanie. Następnie wysiewamy je do dobrze przepuszczalnej ziemi. Możliwe jest również rozmnażanie przez sadzonki pędowe, choć jest to trudniejsze i mniej efektywne. Szczepienie również jest stosowane, szczególnie w celu uzyskania pożądanych odmian.
Historia i tradycje
Rdzenne ludy Ameryki Południowej i Karaibów od dawna wykorzystywały Chrysobalanus icaco jako źródło pożywienia i materiałów budowlanych. Owoce były spożywane na surowo lub przetwarzane na napoje. Drewno było używane do budowy domów, łodzi i narzędzi. Liście i kora miały zastosowanie w medycynie ludowej, np. do leczenia ran i dolegliwości żołądkowych. W niektórych kulturach drzewo to uważane było za święte.
Kalendarz użycia
Kwiaty pojawiają się zazwyczaj od kwietnia do czerwca. Owoce dojrzewają od lipca do grudnia, w zależności od klimatu i odmiany. Sadzenie najlepiej przeprowadzać wiosną lub jesienią. Przycinanie formujące można wykonywać wczesną wiosną, przed rozpoczęciem wzrostu. Zbiór liści do celów paszowych można przeprowadzać przez cały rok.