🌿 Morfologia
🌞 Warunki uprawy
🌍 Pochodzenie i rodzina
🌾 Zastosowania
Uwaga: Pomimo staranności w przygotowaniu tej karty, przed jakimkolwiek użyciem lub spożyciem rośliny należy skonsultować różne źródła. W razie wątpliwości skonsultuj się z wykwalifikowanym specjalistą
Zastosowania w permakulturze
Aubrieta deltoidea jest cenną rośliną okrywową w permakulturze, idealną do stabilizacji skarp, murów oporowych i rabat. Jej gęsty wzrost zapobiega erozji gleby. Kwiaty są jadalne, choć mało smaczne – mogą być używane do dekoracji sałatek. Roślina przyciąga pszczoły i inne zapylacze, wspierając bioróżnorodność ogrodu. Może być również wykorzystywana jako roślina pionierska, przygotowująca glebę dla bardziej wymagających gatunków.
Opis Permapeople
Roślina wieloletnia, należąca do rodziny kapustowatych (Brassicaceae).
Opis botaniczny
Aubrieta deltoidea to wieloletnia roślina zielna z rodziny kapustowatych (Brassicaceae). Pochodzi z południowej Europy i Azji Mniejszej. Osiąga wysokość 10-20 cm i tworzy gęste, płożące się dywany. Liście są lancetowate, sinozielone, zebrana w rozetę. Kwitnie wiosną, od kwietnia do maja, obficie pokrywając się drobnymi kwiatami w odcieniach fioletu, różu lub bieli. Preferuje stanowiska słoneczne i gleby dobrze przepuszczalne, kamieniste lub piaszczyste. Jest mrozoodporna.
Uprawa współrzędna
Aubrieta deltoidea dobrze rośnie w towarzystwie innych roślin skalnych, takich jak dzwonki, goździki, macierzanka czy rozchodniki. Dobrze współgra z roślinami o podobnych wymaganiach glebowych i wilgotnościowych. Należy unikać sadzenia jej w pobliżu roślin wymagających żyznej i wilgotnej gleby, ponieważ może to prowadzić do konkurencji o zasoby. Dobrze sprawdza się jako roślina okrywowa pod krzewami i drzewami o niezbyt gęstym systemie korzeniowym.
Metody rozmnażania
Aubrieta deltoidea rozmnaża się najłatwiej przez sadzonki pędowe pobierane latem lub jesienią. Sadzonki ukorzeniają się stosunkowo łatwo w wilgotnym podłożu. Można również rozmnażać przez podział kęp wiosną lub jesienią. Nasiona można wysiewać bezpośrednio do gruntu jesienią lub wiosną, ale kiełkowanie jest nierównomierne i wymaga stratyfikacji (przechłodzenia).
Historia i tradycje
Aubrieta deltoidea została nazwana na cześć francuskiego botanika Claude'a Aubrieta. W tradycyjnej medycynie ludowej była wykorzystywana, choć rzadko, ze względu na zawartość glikozydów nasercowych. Uważano ją za środek moczopędny i wykrztuśny. Obecnie jest głównie ceniona jako roślina ozdobna, a jej walory użytkowe w permakulturze zyskują na popularności.
Kalendarz użycia
Kwitnienie: kwiecień - maj. Sadzenie/podział kęp: wiosna lub jesień. Pobieranie sadzonek: lato lub jesień. Zbiór nasion: lipiec - sierpień. Przycinanie: po kwitnieniu, aby zachować zwarty pokrój.