🌿 Morfologia
🌞 Warunki uprawy
🌍 Pochodzenie i rodzina
🌾 Zastosowania
Uwaga: Pomimo staranności w przygotowaniu tej karty, przed jakimkolwiek użyciem lub spożyciem rośliny należy skonsultować różne źródła. W razie wątpliwości skonsultuj się z wykwalifikowanym specjalistą
Zastosowania w permakulturze
Astragal francuski jest cenną rośliną w permakulturze ze względu na swoje właściwości glebotwórcze. Jego głęboki system korzeniowy pomaga w rozluźnianiu gleby i poprawie jej struktury, a także w sekwestracji węgla. Może być używany jako roślina okrywowa, zapobiegając erozji gleby. Liście i pędy mogą być dodawane do kompostu, wzbogacając go w składniki odżywcze. Chociaż nie jest powszechnie spożywany, w tradycyjnej medycynie korzeń astragala był używany ze względu na swoje właściwości immunostymulujące i adaptogenne. Roślina przyciąga zapylacze, wspierając bioróżnorodność w ogrodzie.
Opis Permapeople
Astragalus marsylski to gatunek rośliny z rodziny bobowatych (Fabaceae), endemicki dla Francji. Występuje w departamencie Bouches-du-Rhône.
Opis botaniczny
Astragalus massiliensis, zwany astragalem francuskim, to roślina wieloletnia z rodziny bobowatych (Fabaceae). Pochodzi z regionu śródziemnomorskiego, gdzie rośnie dziko na suchych, skalistych zboczach. Charakteryzuje się silnym, palowym korzeniem, który może sięgać głęboko w glebę. Łodygi są wzniesione, rozgałęzione i pokryte drobnymi, owłosionymi liśćmi. Kwiaty są motylkowate, zebrane w grona, zazwyczaj w kolorze fioletowym lub różowym. Owocem jest strąk zawierający kilka nasion. Roślina osiąga wysokość od 20 do 60 cm.
Uprawa współrzędna
Astragal francuski dobrze rośnie w towarzystwie roślin motylkowatych, takich jak groch i fasola, ponieważ wzajemnie się uzupełniają w pobieraniu składników odżywczych z gleby. Dobrze komponuje się również z lawendą i rozmarynem, tworząc odporną na suszę kompozycję. Należy unikać sadzenia w pobliżu roślin wymagających bardzo kwaśnej gleby, ponieważ astragal preferuje gleby obojętne lub lekko zasadowe.
Metody rozmnażania
Astragal francuski można rozmnażać na kilka sposobów. Najłatwiejsza metoda to wysiew nasion wiosną lub jesienią. Nasiona wymagają stratyfikacji, czyli okresu chłodzenia, aby poprawić kiełkowanie. Można je posiać bezpośrednio do gruntu lub wysiewać w pojemnikach, a następnie przesadzić sadzonki. Roślina może być również rozmnażana przez podział kęp korzeniowych wiosną lub jesienią. Jest to jednak trudniejsze i mniej efektywne niż wysiew nasion. Korzeń astragala francuskiego jest trudny do ukorzenienia z sadzonek.
Historia i tradycje
Astragal francuski był znany i wykorzystywany od wieków w regionie śródziemnomorskim. W tradycyjnej medycynie ludowej stosowany był korzeń rośliny ze względu na jego właściwości lecznicze. Uważano, że wzmacnia odporność, poprawia trawienie i pomaga w leczeniu infekcji. Roślina była również wykorzystywana w celach kosmetycznych, np. do produkcji toników do skóry. W niektórych regionach używano jej jako naturalnego barwnika.
Kalendarz użycia
Kwiecień-Czerwiec: okres kwitnienia. Wrzesień-Październik: zbieranie nasion. Wiosna lub Jesień: sadzenie nasion lub podział kęp korzeniowych. Korzeń można zbierać jesienią, po 3-4 latach wzrostu, ale jest to rzadko praktykowane w permakulturze ze względu na jego rolę w glebie. Liście i pędy można dodawać do kompostu przez cały sezon wegetacyjny.