🌿 Morfologie
🌞 Groeiomstandigheden
🌍 Herkomst en familie
🌾 Toepassingen
Let op: Ondanks de zorgvuldigheid bij het opstellen van deze fiche is het essentieel om verschillende bronnen te raadplegen voordat u een plant gebruikt of consumeert. Bij twijfel, raadpleeg een gekwalificeerde professional
Permacultuur toepassingen
Zeekraal is een zoutminnende plant die als groente gegeten kan worden, zowel rauw als gekookt. Het is een waardevolle plant voor kustgebieden en zoutmoerassen, waar het bijdraagt aan de biodiversiteit en bodemstabilisatie. In de permacultuur kan het gebruikt worden als een zouttolerante bodembedekker of als onderdeel van een voedselbosontwerp in brakwateromgevingen. Het is een goede bron van mineralen en kan een zoutige smaak toevoegen aan gerechten.
Permapeople beschrijving
Een succulente, overblijvende plant die groeit in zoutmoerassen en getijdenvlakten. Hij is eetbaar en heeft een zoute, knapperige smaak.
Botanische beschrijving
Salicornia virginica is een meerjarige succulent uit de amarantenfamilie (Amaranthaceae). Het is een kruipende plant met vlezige, cilindrische stengels die groen tot roodachtig van kleur kunnen zijn. De bladeren zijn gereduceerd tot kleine schubben die nauw tegen de stengel aanliggen. De plant bloeit in de zomer met onopvallende bloemen die in de oksels van de stengelleden zitten. Het komt voor in zoutmoerassen en langs de kustlijnen van Noord-Amerika.
Combinatieteelt
Zeekraal gedijt goed in een omgeving met andere zoutminnende planten. Het kan gecombineerd worden met andere halofyten zoals lamsoor (Limonium vulgare) of strandkweek (Elymus athericus). Er zijn geen bekende planten die een negatief effect hebben op de groei van zeekraal.
Vermeerderingsmethoden
Zeekraal kan vermeerderd worden door middel van zaad, alhoewel dit niet de meest efficiënte methode is. Het is gebruikelijker om stekken te nemen van de stengels en deze in vochtige, zoute grond te plaatsen. Deling van gevestigde planten is ook een mogelijkheid.
Geschiedenis en tradities
Historisch gezien werd zeekraal gebruikt als een bron van soda-as, dat belangrijk was voor de glasfabricage en zeepbereiding. In sommige culturen werd het ook medicinaal gebruikt, bijvoorbeeld als een diureticum. Tegenwoordig wordt het voornamelijk gewaardeerd als een culinaire delicatesse, vooral in de Europese keuken.
Gebruikskalender
De beste tijd om zeekraal te oogsten is in de lente en vroege zomer, wanneer de stengels nog jong en sappig zijn (april-juli). De zaden kunnen geoogst worden in de late zomer of herfst (augustus-oktober). Stekken kunnen het beste genomen worden in het voorjaar.