🌿 Morfologie
🌞 Groeiomstandigheden
🌍 Herkomst en familie
🌾 Toepassingen
Let op: Ondanks de zorgvuldigheid bij het opstellen van deze fiche is het essentieel om verschillende bronnen te raadplegen voordat u een plant gebruikt of consumeert. Bij twijfel, raadpleeg een gekwalificeerde professional
Permacultuur toepassingen
De Prunus x cistena, of kers-amandel, is een prachtige boom die zowel decoratief als functioneel is in de permacultuur. De bloemen zijn een vroege bron van nectar voor bijen en andere bestuivers. De kersen zijn eetbaar, hoewel ze vaak meer geschikt zijn voor het maken van jam, gelei of likeur vanwege hun licht zure smaak. Het hout is hard en kan gebruikt worden voor kleine constructies of als brandhout. De boom kan ook dienen als windbreker en bodembedekker (door bladeren in de herfst).
Permapeople beschrijving
Een kleine, bladverliezende struik met diep purperkleurige bladeren, roze bloemen in het voorjaar en kleine donkerkleurige vruchten.
Botanische beschrijving
Prunus x cistena is een hybride kers-amandel, ontstaan uit een kruising tussen Prunus cerasifera (zoete kers) en Prunus dulcis (amandel). Het is een kleine tot middelgrote loofboom die typisch 4-8 meter hoog wordt. De bladeren zijn ovaal tot lancetvormig, vaak purperrood gekleurd, vooral bij jonge groei. De bloemen zijn roze en verschijnen vroeg in het voorjaar, vaak nog voor het uitlopen van het blad. De vruchten zijn kleine, ronde kersen met een donkerrode kleur. De boom is relatief winterhard en kan goed groeien in verschillende bodemtypes, zolang deze goed gedraineerd zijn.
Combinatieteelt
Goede buren zijn bijvoorbeeld bessenstruiken (zoals frambozen en bramen) en fruitbomen (zoals peren en appels). De kers-amandel kan ook goed samengaan met kruiden zoals lavendel en rozemarijn. Vermijd het planten in de buurt van walnoten, omdat deze stoffen afscheiden die de groei van de kers-amandel kunnen remmen. Ook tomaten en aardappelen zijn minder goede buren.
Vermeerderingsmethoden
Prunus x cistena kan op verschillende manieren worden vermeerderd. De meest gebruikelijke methode is enten op een onderstam van kers of amandel. Dit zorgt voor een snellere groei en een betere vruchtbaarheid. Zaaien is ook mogelijk, maar de zaden moeten eerst gestratificeerd worden (koudebehandeling) om de kieming te bevorderen. Het resultaat van zaadvermeerdering kan echter variëren, en de eigenschappen van de ouderplant worden niet altijd doorgegeven. Wortelstekken zijn minder succesvol.
Geschiedenis en tradities
De kers-amandel is een relatief recente hybride, ontstaan in de 19e eeuw. Hoewel de exacte oorsprong onduidelijk is, wordt aangenomen dat hij in Frankrijk is ontwikkeld. Traditioneel werd hij vooral aangeplant als sierboom vanwege zijn prachtige bloei en purperrode bladeren. De kersen werden minder vaak direct geconsumeerd, maar vonden hun weg naar de keuken voor het maken van bewerkte producten. De amandel-afkomst van de boom heeft bijgedragen aan de interesse in de kers-amandel als potentiële bron van amandel-achtige zaden, hoewel de opbrengst hiervan vaak beperkt is.
Gebruikskalender
Bloei: Maart - April. Vruchtzetting: Juni - Juli. Oogst: Augustus - September. Planten: Herfst (november-december) of vroege lente (maart-april). Snoeien: Late winter (februari-maart) om de vorm te behouden en de vruchtproductie te stimuleren. Bladval: November.