🌿 Morfologie
🌞 Groeiomstandigheden
🌍 Herkomst en familie
🌾 Toepassingen
Let op: Ondanks de zorgvuldigheid bij het opstellen van deze fiche is het essentieel om verschillende bronnen te raadplegen voordat u een plant gebruikt of consumeert. Bij twijfel, raadpleeg een gekwalificeerde professional
Permacultuur toepassingen
De peulen van de Prosopis juliflora zijn eetbaar en kunnen worden vermalen tot meel voor brood en andere gerechten. De boom levert ook brandhout en timmerhout. In de permacultuur wordt hij gebruikt voor bodemverbetering (stikstoffixatie) en als windkering. De bloemen trekken bestuivers aan.
Permapeople beschrijving
Prosopis juliflora is een doornige struik of kleine boom, inheems in Mexico, Zuid-Amerika en het Caribisch gebied. De soort wordt in veel delen van de wereld als invasief beschouwd.
Botanische beschrijving
Prosopis juliflora is een snelgroeiende, meerjarige boom of struik uit de vlinderbloemenfamilie (Fabaceae). Hij kan tot 15 meter hoog worden. De boom heeft diepe wortels, waardoor hij goed bestand is tegen droogte. De bladeren zijn dubbel geveerd. De bloemen zijn klein, geel en in aren gerangschikt. De vruchten zijn lange peulen met zoete pulp.
Combinatieteelt
Prosopis juliflora staat bekend om zijn agressieve wortelsysteem en kan de groei van nabijgelegen planten belemmeren. Het is belangrijk om rekening te houden met de concurrentie om water en voedingsstoffen bij het kiezen van gezelschapsplanten. Planten die goed bestand zijn tegen droogte en concurrentie, zoals bepaalde grassen en struiken, kunnen geschikt zijn.
Vermeerderingsmethoden
Prosopis juliflora kan worden vermeerderd door middel van zaad. De zaden moeten voor het zaaien worden gescarificeerd om de kieming te bevorderen. De boom kan ook worden vermeerderd door middel van stekken, hoewel dit minder gebruikelijk is.
Geschiedenis en tradities
Oorspronkelijk komt de Prosopis juliflora uit Midden- en Zuid-Amerika. Hij is in veel droge gebieden geïntroduceerd als een bron van brandhout en veevoer. In sommige gebieden is hij echter een invasieve soort geworden, die inheemse vegetatie verdringt. Traditioneel werden de peulen gebruikt als voedsel en medicijn door inheemse volkeren.
Gebruikskalender
Bloei: voorjaar en zomer. Oogst van de peulen: zomer en herfst. Planten: bij voorkeur in het voorjaar. Snoeien: indien nodig in de winter.