Wilde marjolein, oregano, gewone marjolein, bergamotkruid
Origanum vulgare

🌿 Morfologie
🌞 Groeiomstandigheden
🌍 Herkomst en familie
🌾 Toepassingen
Let op: Ondanks de zorgvuldigheid bij het opstellen van deze fiche is het essentieel om verschillende bronnen te raadplegen voordat u een plant gebruikt of consumeert. Bij twijfel, raadpleeg een gekwalificeerde professional
Permacultuur toepassingen
Oregano is een veelzijdige plant in de permacultuur. Het is eetbaar, de bladeren kunnen vers of gedroogd gebruikt worden als smaakmaker in verschillende gerechten. Medicinale toepassingen omvatten het gebruik als antiseptisch middel en bij spijsverteringsproblemen. In de tuin trekt het bestuivers aan, zoals bijen en vlinders, en het werkt als een bodembedekker.
Permapeople beschrijving
Oregano, ook bekend als Origanum vulgare, is een kruid dat van oorsprong uit het Middellandse Zeegebied komt. Het is een kleine, bossige plant die een hoogte van ongeveer 30 tot 60 cm bereikt en een houtige stengel heeft. De bladeren zijn ovaal van vorm en bedekt met kleine haartjes. De bloemen zijn klein en wit of paars van kleur en groeien in trossen.Oregano groeit het best in goed doorlatende, vruchtbare grond op een zonnige plek. Het is winterhard en kan lage temperaturen verdragen. Voor een succesvolle teelt is het belangrijk om de plant voldoende water en zonlicht te geven, en regelmatig te snoeien om verhoutting te voorkomen.De bladeren van de oregano zijn eetbaar en kunnen vers of gedroogd in de keuken worden gebruikt. Ze hebben een sterke, doordringende smaak en worden veelvuldig toegepast in de Italiaanse, Griekse en Mexicaanse keuken. Na de oogst kunnen de bladeren worden gedroogd en luchtdicht bewaard.Naast het gebruik in de keuken is oregano traditioneel ook ingezet in de volksgeneeskunde ter behandeling van diverse aandoeningen, waaronder luchtwegproblemen en spijsverteringsstoornissen. Bovendien trekt het bestuivers aan, waardoor het waardevol is voor de lokale fauna.
Botanische beschrijving
Origanum vulgare, beter bekend als wilde marjolein of oregano, is een overblijvende, kruidachtige plant uit de lipbloemenfamilie (Lamiaceae). De plant wordt meestal tussen de 20 en 80 cm hoog en heeft een rechtopstaande, soms licht behaarde stengel. De bladeren zijn ovaal, tegenoverstaand en hebben een gladde rand. De bloemen zijn klein, roze tot paars van kleur en groeien in dichte, pluimachtige bloeiwijzen aan de top van de stengel. De plant verspreidt zich door middel van zaden en wortelstokken.
Combinatieteelt
Oregano is een goede buur voor kool, bonen en druiven. Het helpt om insecten te weren en de smaak van de groenten te verbeteren. Vermijd het planten van oregano in de buurt van basilicum, omdat ze elkaar kunnen beconcurreren.
Vermeerderingsmethoden
Oregano kan vermeerderd worden door middel van zaad, stekken, scheuren en afleggen. Zaaien kan in het voorjaar direct in de volle grond of eerder binnenshuis. Stekken kunnen in de zomer genomen worden van jonge scheuten. Scheuren van de plant kan in het voorjaar of najaar gedaan worden. Afleggen is ook een mogelijkheid, waarbij een stengel wordt gebogen en in de grond wordt bedekt, zodat er wortels ontstaan.
Geschiedenis en tradities
Oregano heeft een lange geschiedenis als medicinale plant en smaakmaker. In de oudheid werd het gebruikt vanwege zijn antiseptische en pijnstillende eigenschappen. In de middeleeuwen werd het gebruikt om vlees te conserveren en tegen boze geesten. In de volksgeneeskunde wordt het nog steeds gebruikt bij verkoudheid, hoest en spijsverteringsproblemen. Het is ook een symbool van geluk en vreugde.
Gebruikskalender
Bloei: juli - september. Oogst: Bladeren kunnen het hele jaar door geoogst worden, maar de smaak is het sterkst vlak voor de bloei. Zaaien: maart - mei. Stekken: juni - augustus. Scheuren: maart - april of september - oktober.