🌿 Morfologie
🌞 Groeiomstandigheden
🌍 Herkomst en familie
🌾 Toepassingen
Let op: Ondanks de zorgvuldigheid bij het opstellen van deze fiche is het essentieel om verschillende bronnen te raadplegen voordat u een plant gebruikt of consumeert. Bij twijfel, raadpleeg een gekwalificeerde professional
Permacultuur toepassingen
Mercurialis perennis is een waardevolle bodembedekker in de permacultuur. Het is een goede stikstofbinder, wat de bodem verrijkt. De plant kan gebruikt worden als mulchmateriaal en trekt nuttige insecten aan. Hoewel niet direct eetbaar voor mensen, is het een belangrijke voedselbron voor bepaalde insecten en biedt het habitat voor kleine dieren. De zaden kunnen in kleine hoeveelheden worden gebruikt als een bitter ingrediënt in salades, maar voorzichtigheid is geboden vanwege de mogelijke toxiciteit. Traditioneel werd het gebruikt in de volksgeneeskunde, maar dit wordt tegenwoordig afgeraden.
Permapeople beschrijving
Een bosplant met kruipende rizomen en onvertakte stengels.
Botanische beschrijving
Mercurialis perennis is een overblijvende kruidachtige plant uit de familie der viooltjes (Violaceae). De plant wordt 15-40 cm hoog en heeft rechtopstaande, vierkante stengels. De bladeren zijn afwisselend, eirond tot lancetvormig en gekarteld. De bloemen zijn klein, groenachtig-wit en staan in losse trossen. De bloeiperiode loopt van maart tot mei. De vrucht is een doosvrucht die kleine, donkerbruine zaden bevat. De plant komt voor in Europa, Noord-Afrika en West-Azië. Het is een schaduwplant die goed groeit op vochtige, humusrijke grond.
Combinatieteelt
Mercurialis perennis groeit goed samen met andere schaduwplanten, zoals bosanemonen, maagdenpalm en lelietjes-van-dalen. Het kan ook goed worden gecombineerd met bomen en struiken in een voedselbos. Vermijd het planten in de buurt van planten die een droge bodem prefereren. Het is een goede voorloper voor andere planten, omdat het de bodem verrijkt met stikstof.
Vermeerderingsmethoden
Mercurialis perennis kan zich vermeerderen door zaad en door worteluitlopers. Zaad kan in het voorjaar of de herfst worden gezaaid. De zaden hebben vaak een koude stratificatie nodig om te kiemen. Worteluitlopers kunnen in het voorjaar of de herfst worden afgesneden en geplant. De plant verspreidt zich ook gemakkelijk door zelfzaaiing.
Geschiedenis en tradities
Mercurialis perennis heeft een lange geschiedenis in de volksgeneeskunde. Het werd traditioneel gebruikt bij de behandeling van verschillende aandoeningen, zoals huidproblemen, reumatische klachten en maagklachten. De naam 'Mercurialis' verwijst naar de Romeinse god Mercurius, die geassocieerd werd met geneeskunde. In de middeleeuwen werd de plant ook gebruikt als een ingrediënt in liefdesdrankjes. Echter, vanwege de mogelijke toxiciteit, wordt het gebruik ervan in de moderne geneeskunde afgeraden.
Gebruikskalender
Bloei: maart - mei. Zaadrijping: mei - juni. Planten: september - november of maart - april. Oogsten (voor mulch): herfst, na het afsterven van het blad. De plant blijft groen in de winter, dus er is geen specifieke snoei nodig. Verwijder eventueel dode bladeren in het voorjaar.