🌿 Morfologie
🌞 Groeiomstandigheden
🌍 Herkomst en familie
🌾 Toepassingen
Let op: Ondanks de zorgvuldigheid bij het opstellen van deze fiche is het essentieel om verschillende bronnen te raadplegen voordat u een plant gebruikt of consumeert. Bij twijfel, raadpleeg een gekwalificeerde professional
Permacultuur toepassingen
De Matteuccia pensylvanica, of vingerklaver, is een waardevolle plant in de permacultuur. Jonge, opkomende fronds (scheuten) zijn eetbaar en kunnen gekookt worden als groente, vergelijkbaar met asperges. De plant kan gebruikt worden als bodembedekker in schaduwrijke gebieden, helpt erosie te voorkomen op hellingen en biedt habitat voor diverse insecten en kleine dieren. De wortelstokken kunnen gebruikt worden voor het maken van manden en andere geweven producten. Het is een goede plant voor voedselbos systemen.
Permapeople beschrijving
Matteuccia pensylvanica, de Struisvaren, is een varensoort die inheems is in Noord-Amerika. Ze is herkenbaar aan haar grote, veerachtige fronden en eetbare krulvaren (vroege scheuten).
Botanische beschrijving
Matteuccia pensylvanica is een overblijvende varen die tot 1,5 meter hoog kan worden. Het heeft een kruipende wortelstok die nieuwe scheuten produceert. De bladen zijn geveerd en hebben een lichtgroene kleur wanneer ze uitrollen, later donkerder groen. De sporenhoopjes bevinden zich aan de achterkant van de bladen in rijen. De plant groeit in dichte pollen en verspreidt zich via de wortelstokken. Het is inheems in oostelijk Noord-Amerika.
Combinatieteelt
Vingerklaver doet het goed in combinatie met andere schaduwminnende planten, zoals bosbessen, frambozen en varens. Het kan ook goed samengaan met kruiden zoals munt en bieslook. Vermijd het planten in de buurt van planten die veel zon nodig hebben. De varen kan concurreren met andere planten om voedingsstoffen en water, dus zorg voor voldoende ruimte en een rijke bodem.
Vermeerderingsmethoden
Matteuccia pensylvanica vermeerderd zich voornamelijk via wortelstokken. Delen van de wortelstok kunnen worden uitgegraven en op een nieuwe locatie geplant. Het is belangrijk om stukken wortelstok met voldoende knoppen te gebruiken. De plant kan ook worden vermeerderd via sporen, maar dit is een langzamer en minder betrouwbaar proces. Zaad is zelden beschikbaar en kiemt moeilijk.
Geschiedenis en tradities
De vingerklaver werd traditioneel door de inheemse bevolking van Noord-Amerika gebruikt als voedselbron. De jonge scheuten werden gekookt en gegeten. Ook werden de wortelstokken gebruikt voor het maken van manden en andere gebruiksvoorwerpen. De plant had ook een spirituele betekenis voor sommige stammen.
Gebruikskalender
De jonge scheuten zijn het lekkerst om te oogsten in het voorjaar, van april tot juni, wanneer ze nog compact en mals zijn. De plant bloeit (sporeert) in de zomer, van juni tot augustus. De wortelstokken kunnen het hele jaar door worden geoogst voor het maken van manden. De plant kan het beste in het voorjaar of de herfst worden geplant.