🌿 Morfologie
🌞 Groeiomstandigheden
🌍 Herkomst en familie
🌾 Toepassingen
Let op: Ondanks de zorgvuldigheid bij het opstellen van deze fiche is het essentieel om verschillende bronnen te raadplegen voordat u een plant gebruikt of consumeert. Bij twijfel, raadpleeg een gekwalificeerde professional
Permacultuur toepassingen
Crataegus arnoldiana is een waardevolle struik in de permacultuur. De bessen zijn eetbaar, hoewel ze een beetje pijnlijk kunnen zijn en worden vaak gebruikt voor het maken van gelei, jam en wijn. De struik biedt beschutting en voedsel voor vogels en insecten. De doornen maken het een uitstekende levende heg die bescherming biedt tegen grazers en indringers. Het diepe wortelstelsel helpt de bodem te stabiliseren en erosie te voorkomen. De bloemen trekken bestuivers aan. Het hout is hard en kan gebruikt worden voor kleine constructies of brandhout.
Permapeople beschrijving
Een bladverliezende boom of struik met een ronde kroon, bekend om zijn opvallende witte bloemen in de lente en rode vruchten in de herfst. De plant geeft de voorkeur aan goed doorlatende grond en volle zon.
Botanische beschrijving
Crataegus arnoldiana, bekend als Arnold's meidoorn, is een struik of kleine boom die tot 8 meter hoog kan worden. Het is inheems in het westen van Noord-Amerika, specifiek in de Rocky Mountains en het noordwesten van de Verenigde Staten. De plant heeft doornige takken en ovale, gelobde bladeren. De bloemen zijn wit en staan in trossen. De vruchten zijn rode bessen, ongeveer 1 cm in diameter. De bast is grijsbruin en licht gerimpeld. Het is een hybride tussen Crataegus douglasii en Crataegus rivularis.
Combinatieteelt
Crataegus arnoldiana verdraagt goed de nabijheid van andere struiken en bomen. Goede buren zijn bijvoorbeeld vlinderstruiken (Buddleja davidii) en rozen (Rosa spp.), omdat ze profiteren van de bescherming die de meidoorn biedt. Vermijd het planten in de directe nabijheid van fruitbomen die gevoelig zijn voor roest, aangezien meidoorn een gastheer kan zijn voor de roestschimmel. Het is ook raadzaam om de plant niet te dicht bij groenten te planten, omdat de doornen het oogsten kunnen bemoeilijken.
Vermeerderingsmethoden
Crataegus arnoldiana kan op verschillende manieren worden vermeerderd. Zaadvermeerdering is mogelijk, maar vereist stratificatie (koudebehandeling) om de kieming te bevorderen. Het is echter vaak lastig en de nakomelingen kunnen variëren. Beter is het om de plant te vermeerderen door middel van wortelopslag (uitlopers) of door hardhoutstekken in de winter. Enten is ook een optie, vooral om specifieke cultivars te behouden.
Geschiedenis en tradities
Hoewel Crataegus arnoldiana niet zo'n lange geschiedenis van menselijk gebruik heeft als sommige andere meidoornsoorten, werden de bessen en bloemen door inheemse Amerikaanse stammen gebruikt voor medicinale doeleinden. Ze geloofden dat de plant bescherming bood en hielp bij hartproblemen. De doornen werden soms gebruikt voor rituele doeleinden. In de moderne tijd wordt de plant vooral gewaardeerd om zijn decoratieve waarde en ecologische voordelen.
Gebruikskalender
Bloei: mei-juni. Vruchtzetting: september-oktober. De bessen zijn rijp in de late herfst en winter en kunnen worden geoogst na de eerste vorst. Planten kan het beste in de herfst of het vroege voorjaar. Snoeien kan in de late winter of het vroege voorjaar, vóór de nieuwe groei. Het is belangrijk om te snoeien na de bloei om de vruchtzetting niet te belemmeren.