🌿 Morfologie
🌞 Groeiomstandigheden
🌍 Herkomst en familie
🌾 Toepassingen
Let op: Ondanks de zorgvuldigheid bij het opstellen van deze fiche is het essentieel om verschillende bronnen te raadplegen voordat u een plant gebruikt of consumeert. Bij twijfel, raadpleeg een gekwalificeerde professional
Permacultuur toepassingen
Cephalotaxus harringtonia is een langzaam groeiende, groenblijvende conifeer die vooral gebruikt wordt als decoratieve plant in de permacultuur tuin. Het is een waardevolle toevoeging aan een bostuin of schaduwrijke omgeving. De naalden zijn giftig, maar de plant kan dienen als windbreker en bodembedekker. Hoewel niet direct eetbaar, kan het een habitat bieden voor nuttige insecten en kleine dieren. De zaden zijn giftig, maar in traditionele geneeskunde werden delen van de plant gebruikt (met uiterste voorzichtigheid).
Permapeople beschrijving
Cephalotaxus harringtonia, ook bekend als Japanse Pruimen taxus, is een conifeerachtige struik of kleine boom afkomstig uit Japan, Korea en Noordoost-China. Hij wordt gewaardeerd om zijn schaduwtolerantie en resistentie tegen herten, waardoor hij een populaire keuze is voor landschapsarchitectuur in bostuinen.
Botanische beschrijving
Cephalotaxus harringtonia is een soort conifeer uit de familie Taxaceae. Het is een groenblijvende boom of struik die tot 6 meter hoog kan worden. De naalden zijn donkergroen, plat en 2-6 cm lang. De plant is tweehuizig, wat betekent dat er afzonderlijke mannelijke en vrouwelijke planten zijn. De vrouwelijke planten produceren rode, vleesachtige arillen (zaadomhulsels) die een enkel zaad bevatten. De schors is bruinachtig rood en schilfert in dunne reepjes. De plant is inheems in Japan, China en Korea.
Combinatieteelt
Cephalotaxus harringtonia gedijt goed in de schaduw van grotere bomen, zoals beuken en eiken. Het kan goed samengaan met andere schaduwminnende planten, zoals varens, hosta's en rhododendrons. Vermijd het planten in de buurt van planten die veel zonlicht nodig hebben. De plant kan ook goed worden gecombineerd met stikstoffixerende planten, zoals vlinderbloemigen, om de bodemvruchtbaarheid te verbeteren.
Vermeerderingsmethoden
Cephalotaxus harringtonia kan worden vermeerderd door zaad, maar dit is een langzaam proces en de kiemkracht kan laag zijn. Het zaad moet eerst worden gestratificeerd (koude behandeling) gedurende enkele maanden. Een betere methode is het stekken van jonge scheuten in de late zomer of herfst. De stekken moeten worden geplaatst in een vochtige, goed doorlatende grond en beschermd tegen direct zonlicht. Wortelvorming kan enkele weken tot maanden duren.
Geschiedenis en tradities
Cephalotaxus harringtonia heeft een lange geschiedenis in de traditionele geneeskunde van Japan en China. De naalden en zaden werden gebruikt om verschillende aandoeningen te behandelen, waaronder astma, reumatisme en kanker. Echter, vanwege de giftigheid van de plant, werd het gebruik ervan beperkt tot ervaren kruidenkenners. In Japan werd de plant vaak geplant bij tempels en heiligdommen vanwege zijn symbolische betekenis van onsterfelijkheid.
Gebruikskalender
Bloei: April-Mei. Zaadrijping: September-Oktober. Planten: Het beste in het voorjaar of najaar. Snoeien: Indien nodig, in het vroege voorjaar. De plant is groenblijvend, dus er is geen specifieke periode voor het verwijderen van bladeren. De arillen (zaadomhulsels) zijn rijp in de herfst, maar worden zelden gebruikt vanwege de giftigheid.